2012 Seni sevmek

Yağmuru herkes sever
Ruha huzur veren o ahenkli sesini
Islattıkça damlalar daha çok ıslanmak istersin
Kendinden çıkıp bir yağmur tanesi olmayı dilersin
Ama bazen çıldırır yağmur
İyice hırçınlaşır elbirliği edip sel olur
Ayrım yapmaz önüne geleni yıkar sürükler
Korkudan sığınacak bir kuytu arasın
Yinede onu sevmekten vazgeçmezsin

Kar doldurunca sokakları en çok çocuklar sevinir
Ve çocuklar gibi dans ederek yere süzülen kar tanelerini izlersin
Gelinliği içinde masum bir peri gibi
İçindeki yangın eritir öldürür
Beyaz bir kelebek gibi düşen kar tanelerini
Kelebeğin ömründen kısadır ömrü
Sıcak bir tene dokunduğunda
Ölümcül bir tutkuyla bağlanırsın beyazın büyüsüne
Güzel bir rüyaya dalar gibi dalarsın uykuya
Öldüren güzelin kollarında
Yine de onu sevmekten vazgeçmezsin

Sevmek; vazgeçmemek demek
Rüzgârı sevmek gibi, fırtınayı, boran’ı
Kırıp geçirse, tutunamasan savurup atsa da
Yağmuru sevmek, karı sevmek
Islanmayı sevmek, ölmeyi sevmek gibi

Seni sevmek

14 şubat 2012

Abdurrahman Güleç