Özlem

Dar avlulu sarı ev
Kırmızı tokalı mavi düş
Kırık kanatlı yalnız gecede yitik anılar
Ve ben
Son deminde cam kırığı suskunluğum
Kalabalık kaldırımların ıssız yüreklisi
Pıhtılaşmayan acıların üstünü bandajlıyorum

Zevkle taranıp süslendiğim uzak aynalar
Ha bu gün ha yarın oldu olacak dediğim hayallerim
Kimsesiz düşkünler evi gönlüm
Sen konuş
Bu gün yalnızlığım az da olsa kıpırdasın
Maskeli balo dostlarım ırak elimden
Onlardan mı kaçışım
Acep mi kendi kendimden

Saçlarım yastık kavgası dağınıklıkta
Sakalım yelkensiz karman çorman

Dar avlulu sarı ev
Kırmızı tokalı mavi düş
Uzansam çok uzak şimdi
Ne güzeldi o günler
Keşke
Keşke hep çocuk kalsaydım

Dar avlulu sarı evde
Talaş sobasının dibinde
Babamın gözlerine dalsaydım.

Tunç Kuyucu