Akdenizde Bir Akşam

Çardağın ötesinden
Leylaklardan bir koku.
Arkasında bir düz taş,
Binyıllardan bir doku.

Enginde bir dinginlik
Erdemlerin buğusu.
Kayalarda şıpırtı
Günlük dertler koşusu.

Sahilden bir kahkaha
İçimdeki çocukluk.
Arka yolda gürültü
Amaç karında tokluk.

Şu insanlığın hali
Bir bilmece, çözülmez,
Kadehimde şarabım
Şimdi beni üzemez.

Çok mu kaygısız gördün
Yoksa beni a yaren?
Akdeniz’de anlarsın
Eğer bir gün gelirsen.

Bir şahit var tarihten
Bir de ona sor madem
Düz taş bilir ki benden
Farklı mıymış tüm âdem!

Erbil Pozam