Aşk Yangını

ki kıvılcımın busesiyle meydana gelmiş
Asırlarca geçit vermez dağları deldirmiş
Nice deryaları, tuz göllerine çevirttirmiş
Kaç Ferhat ile Mecnun’u deliye çevirmiş

Nicelerini dermansız dertlere düşürmüş
Nicelerini kızgın çöllerde süründürtmüş
Nicelerini canından malından bezdirmiş
Nicelerini Ferhat ve Mecnun’a çevirtmiş

Nicelerine sayısız aşk şiirleri yazdırtmış
Nicelerine yanık aşk türküleri söyletmiş
Nicelerine kulun kölen olayım dedirtmiş
Nicelerini Ferhat ve Mecnun’a çevirtmiş

Bu öyle bir yangın ki her kul aciz kalıyor
Taa benîâdemden beri, insanları yakıyor
Mahşer gününe denk yakacağa benziyor
Düştüğü deryalardan, alevler yükseliyor

Bunu en ehil itfaiyeci bile söndüremiyor
Kim değerse, elektrik çarpmışa dönüyor
Şimşek misali, düştüğü sineleri yakıyor
Aşk ateşi, diğer yangınlara benzemiyor

Ne tabipler, ne tabibeler çare bulabiliyor
Aşk yangını, kutup buzlarını dahi eritiyor
Mecnunları kum deryalarında yüzdürüyor
Ferhatlara geçit vermez dağları deldiriyor

Nice şairlere, sayısız aşk şiirleri yazdırıyor
Nice halk ozanına, aşk türküleri söyletiyor
Nice Mecnun ile Leyla’ya, hayatı öğretiyor
Bu aşk, ta ebede kadar süreceğe benziyor

Bu yangını çıkaran önce Leyla’yı sevdiriyor
Sonra, yaratıklarına aşk gömleği giydiriyor
Amyantlı elbise giyenler dahi kurtulamıyor
Fani aşkla yananlara baki aşkını arattırıyor

Faniyim, fani olanların, aşklarını istemem,
Acizim, aciz olanların da aşklarını istemem
Cennette dahi yari bir baki görmek isterim
Yoksa bastırılmaz içimdeki ebedilik isteğim