Bakmadan gelme

Bir gün dönüp geri gelmek istersen
Dilinden dikeni sökmeden gelme
Hakkında fikrimi bilmek istersen
Çektirdiğin kadar çekmeden gelme

Sızlıyor yüreğim, dinmiyor acım
Sözü bal eyleyen dile muhtacım
Vefasızı asla yapmam baş tacım
Kibri iki büklüm bükmeden gelme

Bir acı söz ile deldin bağrımı
Tiryaklar dindirmez gönül ağrımı
Son bir şans babından yaptım çağrımı
Pişmanlık yaşını dökmeden gelme

Erdemdir hatayı kabul eylemek
Küçültmez insanı özür dilemek
Olmayacak şey yok verirsen emek
Muhabbet gülleri ekmeden gelme

Engin olmayanlar yükselmez arşa
Mevlana’yı dinle Yunusça yaşa
Ömür sele benzer akmasın boşa
Günah batağından çıkmadan gelme

Aklın önündeki engeli devir
Yanlıştan doğruya yönünü çevir
Gönül kazandıkça kusurun erir
İçindeki putu yıkmadan gelme

Öz eleştiri yap doğrulsun özün
Kırıp incitmesin kimseyi sözün
Hatayı kendinde arasın gözün
Aynada aynına bakmadan gelme

Gönül yapmak kadar muhteşem eser
Bulunmaz cihanı arasan bir yer
Niyetin saadet bulmaksa eğer
Sevda çiçekleri takmadan gelme

Abdulhadi Bay