Boyun Büktü Yalnızlığa

Kül oldu coşku ve aşk varsın nazlı aksın su
Depreminde sallandı sabır taşından zemin
Gece yarısı bulsun vuslatın son uykusu
Rüyalarımda bitsin kalbe düşen özlemin

Gelemiyorsa gönlüm rüyada da yanına
Geceler kâbus olur ey gözümün bebeği
Tükendikçe umudum gözlerin vuslatına
Hasretinden kor olur canımın çekirdeği

Lavların taş kestiği yanardağ sonrasında
Akkor fırtınalardır gece yarısı gelen
Yitirilmiş sevdanın güne düşen yasında
Ey gönül sende sabrın gölgesinde gölgelen

Ay güneşe esirken ışık düştü günaha
Yıldızlar bile pişman oldu yıldızlığına
Sensiz uyuyup sensiz uyanınca sabaha
Coşari boyun büktü artık yalnızlığına

05.12.2011/Samsun

İbrahim Coşar