Ey Aşk

kimsecikler görmeyecek öyle sessiz seveceğim ki seni
yüzümü bile görmeyeceksin,
ruhun ise varlığımı bilmeyecek…

aşkkk! ! ey aşkkk
su gibiisin vesselam
girdiğin kalbin şeklini alıyorsun…
ama gel gör ki sevmekk zor iş seni
kendimden alıp götürürsen beni
ve bir an bırakmazsan kendimde kendimi.
ey aşkk! ! !
zor iş seni sevmek
sevmek zorr iş seni…

ne olduğun belirisiz ki herkez seni arıyor
kimi şarkılar dinliyor kimi gizlice ağlıyor
herkes diyorki yakıyormuşsun onları
ey aşşkk söyle bana ismini cismini
bulayım seni yanına geleyim
bakayım nesin nerdesin nasılsın iyimisin

ahh aşkkk…
biliyorum ki sen meçhuller içinde bir gizsin
seni aramak delilik
vazgeçmek boşunadır
gel desem gelmezsin
git desem nafile
yüzsüzde değilsin oysa arsız da
sen soylu bir duygusun
ruhun da bedeninde edepli senin
o yüzden nurundan kimseye görünmezsin…
nur olup gelemedik diye yanına
kimse diyemez yok diye sana

(Yasin Kaşaltı)