Ey Sevgili

Ey sevgili,
Bütün verdiklerini
Bir kerede alıp götürdün
Yükledin sırtıma kahırları
Çık çıkabilirsen
Yorgun yaşamın yokuşlarını.

Pişmanlık çığlıkları terliyor
Damla damla akıyor gözlerimden…

Ey sevgili,
Götüremediğin tek şey kaldı
Senin veremediğin
Sana olan sevgimi…

Ey sevgili,
Anılar işte orada bir yerdeler
Ağlıyorlar mı,gülüyorlar mı?
Tıkılmışlar bir dolaba
Tozlanıyorlar…
Albümlerde soluyor resimler
Ne işe yarayacaklarsa duruyorlar öyle…

Yenilmiş,içilmişler
Hafızalardan silinmiş iyice…

Günler beyhude gelip geçiyor
Akşamlarım ışıksız kalmış
Sabahlarım pencerelerde solgun…

Ey sevgili
Ne yaptın hayatıma
Görüyormusun…

Aziz Pınar