Gönül

Gönül
Kararsız akan bir çaya benzersin
Durulup durulup coşarsın gönül
Ne azlığın belli ne de çokluğun
Eksilip eksilip taşarsın gönül

Bazen güç alırsın aşk ocağından
Bazen de kesilir güç ayağından
Sevdanın dumanlı karlı dağından
Çekilip çekilip aşarsın gönül

Nerde güzel görsen Leyla bilirsin
Gördüğün güzele Mecnun olursun
Her güzele giden bir yol bulursun
Bekleyip bekleyip koşarsın gönül

Kurtuluş der akıl ermez işine
Ağlasan gülersin gözün yaşına
Bin kere de gelse ölüm başına
Can verip can verip yaşarsın gönül

Kurtuluş Akgül