Hasret

Günler uzuyor geçmiyor zaman,
Mutluluğumuzu aklınca bölmeye çalışan,
Bir süre ayırmakla unutturdum sanan,
O korkunç ejdarhayı yeneceğiz.

Şimdi birbirimizi nasıl sevdiğimizi,
Acısıyla hasretin koşup,kavuşmak istediğimizi,
Sonsuz bir ümitle,mahşere dek,
Yek vücut olmak istediğimizi anlayacağız.

Nice zorluklarla içimde açan tek gülsün,
Manevi sonsuz cennet mutluluklar,
Sevgidir denmiş,insanı ayakta tutan,
Daha nice güzel mevsimler var.

Perçinlenmiş iki kalpte aynı tazelikte,
Mutluluğumuz,hatıralarımız,sevgimiz,
Beraberiz,vücudumuz ayrı kalbimiz bir,
Seviyoruz,yaşıyoruz,özlüyoruz.
27/08/1974

Ömer Faruk Özcan