İçindeyim

Gurbettir garibin boynunu büken
Vatan özleminde ayrık ot bitmez
Geceler koynumda zehirli diken
Güneşin doğuşu, batışı yetmez

Yaprağın sarısı yeşili ahenk
Kulların alası torları bitmez
Nabzımın atışı vecdine mihenk
Cânân gelecekmiş, gelse fark etmez

Günler mevsimlere, mevsimler yıla
Dolanıp dursa da yolların bitmez
Yeter ki beklesin öksüzü sıla
Öldü, ölecekmiş ölse terk etmez

Otağında yıkılmadık taşım var
Boran esecekmiş esse fark etmez
Eğilmedik bir îmanlı başım var
Hasret eğecekmiş eğse çark etmez

Kolay mı ayırmak özden mayayı
Düşmanın hançeri, mermisi yetmez
Çağlara açılan ana kucağı
Zemheri, karakış, ümitler bitmez

Mesafeler duman kiri, ufukta
Gözlerimin elemine can yetmez
Toprağımı kimse geçmez lütufta
Sineler yakılmış, közlü ter tütmez

Yorgunlukta neymiş sakın unutma!
Gün gelir, gün geçer, yazımız gitmez
Suları uyut da düşman uyutma
Gecedir, şafaktır, zaman fark etmez

Bekle! Beklemekten usanma sakın
Mecalin bitse de nöbetin bitmez
Gözle! Gözlerini kırpmadan bakın!
Her an içindeyim bu hasret gitmez

Abdurrahim Küçük