Kaybettim Kendimi Bulamıyorum

Kaybettim kendimi bulamıyorum
Gecemle gündüzüm birbirine kattın
Çok zaman gelip geçti anlamıyorum

Cimrilik etmedim kendimden verdim
El pençe önünde divana durdum
Boşuna mıydı bilmem kendimi yordum
Bir türlü kendimi bulamıyorum

Dünyaya taparsan olursun heder
Dertler sardı beni böyleymiş kader
Ben yeter dedikçe dertler alt eder
Derdime bir hekim bulamıyorum

Bektaş her yollun önü çıkmazda
Dertler beni sarmış çare yok fazla
Kardeş olduk beş telli olan bir sazla
Yitirdim perdesini bulamıyorum

Bektaş Bekir Dişbudak