Nefesin olsun yeter

Yüzümde derin yorgun izler oluştuğunda,
Gözlerimde yavaş yavaş ışığım azalıp,
Karanlığa büründüğümde,
Ellerim titreyip artık tutmadığında,
Belim bükülüp dizimde takat kalmadığında,
Yorgun ve bitkin bedenime,
Aldığım nefes artık yetmediğinde,
Yalnızlığa bürünüp kimsesiz kaldığımda,
Ölüme adım adım yaklaştığım her anımda,
Yüzümdeki çizgilerin herbirinde senin izin,
Elimde bastonum yerine sıcak ellerin,
Bütün güçsüzlüğümü unutturan varlığın,
Güven veren nefesin olsun yeter…

Songül Büyükpınar