‘O’ an

umut her an, ve oan gene umut.
kaybetmekten korktuğum, tek şey
bittiğinde arkasından
gözlerimden yaş akıtacağım umut.

işte o an yanacak, vücumdaki her nokta.
açılan yaralarıma, bir nebze merhem klamayacak.
gözlerim kaybedecek belkide, ışığın rengni
yüzümü aydınlattığını, fark edemeyeceğim belki de

umut, kaybetmek istemediğim tek! değerim.
eğer kaybedersem işte, işte o an
kıyamet gelmiştir biliyorum
bu yüzden kaybetmemeliyim
tek dostumu, umudumu.

hatırlamalıyım baharın gelişini
badem ağaçlarının tomurcuklanmasını
papatyaların fallarını, kuşların cıvıltısını
işte o an bir şansım olabilir belki.

unutmamalıyım
tepemden aşağı inen melekleri
herbirinin elinde
bir çocuğun saflığıyla eşdeğer
kar tanelerini işte o an
umudum var hala diyebilmeliyim

Şükrullah Sarışın