Sen Aklıma Gelince

Öldü diye bir köşeye gömdüğüm
Mezar ağlar sen aklıma gelince.
Ara sıra rüyâlarda gördüğüm
Nazar ağlar sen aklıma gelince.

Çal bıçağı ben bu aşka adağım
Paramparça olmuş kolum-budağım
Bu kem tâlihime, suskun dudağım
Kızar ağlar sen aklıma gelince.

Ellerim, laçkaya döndü ellerim
Titredi, ürperdi, sindi ellerim
Kendi mezarımı, kendi ellerim
Kazar ağlar sen aklıma gelince.

Bilmezsin gönlümün dertleşmesini
Kanla karıştırdın her çeşmesini
Sevda defterine aşk koşmasını
Yazar ağlar sen aklıma gelince.

Celâli’ye her gün öğün yaralar
Sanki Kaf Dağına değin yaralar
Kalbimde ateştir yeğin yaralar
Azar ağlar sen aklıma gelince.

9 Eylül 2012 Sivas

Celalettin Tokmak