Sen Benim Ulaşılmazımsın

Sen hep uçtasın, sondasın
Ucun da ucunda, ötenin de ötesindesin
Ulaşabildiğim noktanın hep bir adım ilerisindesin

Gökkuşağı gibisin
Çok güzel ama ulaşılmaz
Herkes bilir, gökkuşağı aşılmaz
Çok güzelsin, rengârenksin
Elimi uzatsam dokunacakmışım gibi
Çok yakın ama bir o kadar uzak
Elimi uzatsam dokunacakmışım gibi
Ama biliyorum çok uzak

Güneş gibisin
Çok parlak ve yakıcı
Avuçlarıma sığacak gibi
Çok parlaksın ama çok sıcaksın
Avuçlarımdasın, ama çok uzaksın
Elimi uzatsam dokunacakmışım gibisin
Dokunur dokunmaz yakacak gibi
Ama biliyorum çok uzak

Rüzgâr gibisin
Saçlarımı yalayıp geçen
Dokunamam, tutamam
Ama hissederim
Ne nereden geldiğin belli
Ne nereye gittiğin
Ne kimseye aitsin
Ne de kimse sana ait
Herkese yakın, herkesten uzak

Yağmur gibisin
Tüm bereket sende
Ama içilmezsin
Toprak seni süzmedikçe
Tüm tatlar sende, ama tadılmazsın
Çok tatlısın, ama ulaşılmazsın

Ateş gibisin
Uzak kalan üşür
Yaklaşan yanar
Elini uzatırsın ama dokunamazsın
Acıyı hissedersin, ama elle tutamazsın
Yandıkça yakan
Yaktıkça yanan ateş gibisin

Sen benim imkânsızım
Sen benim ulaşılmazımsın
İçimdesin, içimin en derin noktasında
İçimdesin ama elime alamam
İçimdesin ama ulaşamam
Sen benim içimde kaybolan
Sen benim imkânsızım
Sen benim ulaşılmazımsın

Hakkı Arslan