Sen Öyle Bir Ansın

Gönlümde bir bakışa müptela aşkın
Bir nefes uzağımda duruyor tenin
Ellerim kalemlere çocuksu düşkün
Her gece bir tutkunu yazıyor senin
Yokluğuna bu gönlüm nasıl dayansın
Sen var ile yitiği bir eden Ansın

Tahtımın terki oldun sustum hak dedim
Meçhul bir menzile sürüldüm sessizce
Ayrılık ardı vuslat muhakkak dedim
Kaderde adım yazılıymış sensizce
Yanan bağrım Yar hangi su ile kansın
Sen su ile yangını bir eden Ansın

Bu derd-i aşk ile ben çok yanmadım mı
Vefaya hacet duymuyor musun hala
Sen söz ettin de yarim ben kanmadım mı
Benim feryadıma uymuyor musun hala
Sensizlikte bu gönlüm kimi yar sansın
Sen yar ile ağyarı bir eden Ansın

Boşuna böyle vurgun değilim sana
Bir sonsuzluk türküsü söylüyor sesin
Edirneden Karsa her cana sorsana
Sen gibi bir hayali vardır herkesin
Yar, beni sana uzak eden utansın
Sen sabr ile isyanı bir eden Ansın

Kağıt aşkı değil mi kalem bitiren
Alevin mumu sessiz yaktığı gibi
Tekneleri dipsiz deryaya batıran
Ufku bir fırtınanın söktüğü gibi
Neden güvertemde hep en son kalansın?
Çekil git gönlüm huzurla parçalansın
Sen akıl kaptanımı benden çalansın
Sen rüşt ile cahili bir eden Ansın

Ahmet Kırımlı