Seni Gördüm Göreli Gülüm

seni gördüm göreli gülüm
dalıp gidiyorum uzaklara
düşlerimde seninleyim
hayalin her an karşımda

seni gördüm göreli gülüm
gitti aklım başımdan
büyüledi güzelliğin beni
içim buruk, başımda duman

seni gördüm göreli gülüm
bazen hüzün-neşe karışımı
seni görmeyince anladım
neden gönlümün daraldığını

seni gördüm göreli gülüm
gecem-gündüzüm birbirine karştı
darmadağınık duygularım
dilimde hüzünlü bir ezgi ezikliği

seni gördüm göreli gülüm
bir ürperti yüreğimin derinliklerinde
bir hoş olur kendimden geçerim
aşk şarabından sarhoş gibiyim

seni gördüm göreli gülüm
kurumuş yaprak misali
rüzgarlara kapıldım
savrulup durdum

seni gördüm göreli gülüm
haykırdım avazım çıktığınca
yitiririp kaybetmekten ürktüm
yarım kaldı uykularım

seni gördüm göreli gülüm
şiirler yazdım sevdaya dair
içli-dokunaklı türküler okudum
ağladım bir de çocukça, içimi çekerek

seni gördüm göreli gülüm
soldu bağ-bahçem
vurgun yemiş gibi
kırıldı kanadım-kolum