Seni Seve Seve ,İçim Yana Yana Gidiyorum

Seni Seve Seve ,İçim Yana Yana Gidiyorum

Bir titrek sonbahar yaprağına ,
Yüklerken sen bu sevdayı ,
Bitmişti senden yana herşey..
Ama bende, hiç.. bitmedi..
Kolay söylenen bir gülegüleyle,
Bitmedi , bitiremedim senin gibi,
Biteremedim o kadar kolay..
Şimdi git ,ardına bile bakmadan git ,
Daha koşar adımlarla git..
Çünki bende gidiyorum,gidiyorum sevgili..
Ama tek fark ;
Seni seve seve, İçim yana yana gidiyorum..
Ve ne olursa olsun ,
Bir daha hiç dönmemecesine gidiyorum..
Yazık
Değer miydi bütün bunlara,
Değer miydi ki ?..
Ayrılığımızın hesabını vermeye çalışıyorum olmuyor ,
Beni ;
Neden ,niçin, niye diye sorguluyorlar,
Yüreğim ve duygularım.
Ardından bıraktıkların şahitlik ediyor yaşananlara…
Bir gece sen haklı çıkıyorsan ,bir gece ben..
Gün geliyor karara varamıyorum,
İkiye bölünüyor katran geceler…
Kim bilir bölünen gecenin diğer yarısına ,
Sende hesap veriyorsundur benden habersiz..
Kolay değil unutmak seni ,
Kolay değil sırtını dönmek hayallerimize…
Ne var ki şimdi hayaller kurduğumuz,
Gelecek günlerimiz dediğimiz, günlerde de yalnızız.
En son da sevdan bitmişti yüreğimde,
Yemyeşil yaprakların yerini sapsarı hüzünler almıştı ,
Dalları kurumuş ,özlemle kırılmıştı ,
Ayrılığın rüzgarlarına yenik düşmüştü…
Boynunu bükmüş ,
Bir titrek sonbahar yaprağına yüklerken sen bu sevdayı ,
Bitmişti…
Senden yana her şey bitmişti ,
Kolay söylenen bir güle güleyle…