Kısa Şiirler

Bekle dedi gitti Ben beklemedim, o da gelmedi... Ölüm gibi bir şey oldu Ama kimse ölmedi... Özdemir Asaf

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin, Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin. Bir ısıtır,bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür; Sen hem bir hastalık hem de...

Hangi bakışlar beni, sana aşık edebilir ki belkide sen fark edemedin oysa çok yanından geçip gitmiştim güneşe baktığın penceren de ne sabahlar bekledi, yalnız başına soğuklara...

Mesele ; Değerli takılar takıp takıştırıp , Güzel giysiler giyip Medeni insan görünmek değil ! Bunlarla beraber ya da bunlarsız ; Yüreğinde insanlık...

Gidiyorum Usul usul gidiyorum Bir sonbahar sabahına. Gökte güneş, mevsim ilkbahar Neden? Diye sorma... Zamansız bir terk ediş Ürkütmesin yüreğini. Kor karanlıkta bıraktım kendimi. Baharın ışıkları çok...

Nedir ki Aşk ? Ömründe sır gibi bir an Geçse de beklerken ömrün Yeşerir umudun en beyazından Kavuşmak hayaliyle bir gün Nedir ki Aşk ? Avucunda...

Sessizlik Nedir bilir misin yalnızlığı? Gözyaşlarını gönlüne akıtmayı Nedir bilir misin kendini kandırmayı Olmadığın bir kalıba sığmayı Tabuta koymuşum her şeyimi Ve gömmüşüm yüreğime Sessizliğime Yalnızlığıma ve şiirime... Melek...

ağlamak, umutsuzluktan en kolay kaçıştır... susmaksa umutsuzluğu daha da koyulaştırmak.. lakin en zoru da susarken için için ağlamak... Fikret Turhan-Yalova

Uzak dizelerden seslenircesine Yakın bir satır geçerken gözlerinden Aslında hiçte hoşlanmazdın Bu satır kelimesinden Asırlık bir anlatımdın sanki dizelerinden Zamana bir kendine iki kala Geçen...

Teraziye koysak kaç kilo eder bu yalnızlık. Bin deve getirsek taşır mı hasretimi ? Kamyonlar yığsak sığar mı göz yaşım . Nasıl bir...

Yine yönünde ararken sevmeleri Kaç yöne dağıldın sevmek gibi Yer konum yine sol tarafımdan Tutulurken kolum Kalbimden şüphelendi durum Kalbim yerleşik konumuna verirken sevmeleri Kanat...

Çok cümleler geçiyordu içimden Sanki dizsem satır almayacakcasına Aslında hepsini söylemek ister gibi içim Sonra içimde kalsın diyen tek düşünceye Esir oldu onca cümle...

Yine erken açardı çiçeklerim Güneşin güne doğuşuyla umutlanıp Bulut gözlerinde nemli bakışlarından Çiği düşer üzerime demeden Yine karları göğüsler misali bakışım Kasım patları ve kardelenlerden...

Gecenin zifiri siyahında Gözlerinde okudum yıldızları Bir mum ışığı misali Noktadan ümitlendi cümle Başlarım belki yine Ve erirken zamanda an an Gözleri aydınlatan Bir ışıktı okunan Nokta misali...

Geceler yavaş mı? Kalmadı mı hayatın nizamı? Feleğin nişanı? Bilemedi mi vuracak başları taşa? Bitiren kin mi bu hayatı? Kim mi yoksa engel bu aşka? Biter...

gözlerim, seni bulmak istiyordu bedeninin her zerresinde ve en derininde inlercesine... dudaklarım, seninle olmak istiyordu yüreğinin her köşe bucağında ve en sıcağında yanarcasına... ruhum, seninle uçmak istiyordu gökyüzünün her köşesinde ve en...

gel, özledim seni gel, elimde kalem ol gel, masamda kağıt ol gel, doya doya yazayım seni... gel, kağıt tükenir kalem tükenir yazacaklarım tükenmez gel, gör işte halim böyle bu özlem hiç bitmez... Fikret...

Sonra, gülüşlerimin tam ortasına düştü yalnızlığım. Daha, mutlu olmayı bile sekerek öğrenmişken, mutsuzluğum tekleyerek geldi nefesimin sefasına. Kesik kesik çalan...