Söz Benim

Her ayağın menzilinde ayrı yol,
İnişsizdir yokuşlarım düz benim.
Her bedenin misafiri ayrı kul,
Omuzuma ağır gelen öz benim.

Uzun olur tutsakların gecesi,
Cevapsızdır soruların nicesi,
Bir kapı aç Yücelerin Yücesi,
İçerimde kilitlerim yüz benim.

El zanneder katle ferman yazarım,
Kınından çıkmamış kirman yazarım,
Lokman’a hekimsiz derman yazarım,
Esiresi okunmamış cüz benim.

Bende bu ummanda bir katre canım,
Yoruldum fikrinden durdu izanım,
Aralıksız sızlar durur sol yanım,
Yüreğimde sönmek bilmez köz benim.

Sevenin adını aşık koymuşlar,
Anlamamış dinlememiş duymuşlar,
İyleşmeden kabuğunu soymuşlar,
Üzerine üflemişler tuz benim.

10.11.2011

Ömer Temel