Üzülme Sen Birtanem

Tasalanma döner elbet bu devran.
Gün gelecek ışık dolacak her yer.
Hazan bitti yine bahar geldi bak.
Gene çiçekler açacak bir tanem.

Takma sakın bir sen değilsin yanan.
Bu yangınlar susmayacak her zaman.
Gün olacak bir çarpacak yürekler.
Bende umut kor gibidir bir tanem.

Mızrak çuvalda saklanmaz demişler.
Batar elbet haksız olan gidişler.
Aydınlığın yollarını kesmişler.
Işık bozar karanlığı bir tanem.

Sen üzülme kimse ölmez acından.
Esirgeme ekmeği muhtacından.
Nice krallar ayrıldılar TAÇ’ından.
Daim kalmaz kimselere bir tanem.

Yakınından gelir imiş ağır taş.
Uzak olan hafif gelir yarmaz baş.
Önceleri can dedi’ğin arkadaş.
Birde baktım kuyum kazar bir tanem.

Ne yüzleri gördü bilsen bu toprak.
Hiç kimseler çakmaz kazık ne mızrak.
Dünya handır bizlere olmuş uğrak.
Herkes yaptığıyla kalmaz bir tanem.