Ağustos 2013 Ayında Eklenen Konular

Zindan karası bir 29 ağustos Yokluğunun sancıtan beşinci yılı sevgilim Gittikçe ağırlaşıyor sensizlik yüreğimde Hala için için kanatıyor sanki özlemin Benden birşeyler kopup gitti gidişinle Yığın yığın acı oldun biriktin sonra içimde Çığlık olup çarptın yankılandın dört duvarımda İsyan edip savaşlar açtım bazen kendi kendime Hatta yenik düştüm her seferinde yokluğuna Göz pınarlarımdan yeniden yeniden titreyerek akıp Yalnızlığımın boşluğuna düştün defalarca sevgilim Ahh ne resimlerine bakmak yetiyor Nede anılarımızı düşünmek avutuyor sevgilim Ağır yaralı kalmış bütün yaşanmışlıklarım Kan...

Küsmüsün konuşsana çocuk Neden bakışların öyle donuk Neden ellerin düşmüş boşluğa Dişlerine kurşun sıkışmış Kan kokusu yakar genzini Tükür tükür onu çocuk Yakışmıyor adına uslu durmak Feryat figan edip koşarak Sarılsana babana Ağlasana anne diye çocuk

Bazen bir ses bakış olabilir ve bir bakış açısı aydınlık bir duyuşa olanak. Yürekten bakabildiğimizde görebiliriz yepyeni bir hayat. Nerde, nasıl, neden değil. Yürekten aynı yöne bakabileceğimiz hayatın resmini çizdiğimizde yaşam daima iç bakışımıza dahil olur. Çünkü önce bakışımızdır hayat ve sonra duyulan sestir içimizden. Tuba Gürdere

Battı güneş bastı yine karanlık, Dakika yıl olur geçermi arttık.! Gündüzler-mi meşgul nolur bir anlık Yalvarırım tanrım getir sabahı. İşte yine söndü bütün ışıklar, Çile çeker hep dertlenir aşıklar, Şıkırdamaz gurbet elde kaşıklar Yalvarırım tanrım getir sabahı. Dertliyim bölerim geceyi böyle, Hiç sevinim varmı doğruyu söyle.? Benzerlik göstermez burası köyle Yalvarırım tanrım getir sabahı. Ömür tükeniyor kalmadı sağlık. Gönül harabeye dönüştü dağlık, Yâr’e veremedim al yeşil yağlık Yalvarırım tanrım getir sabahı.. Der DURAK’ım senden beklerim aman. Yeter artık bende kalmadı derman, Yandım kora döndüm tükendi duman Yalvarırım tanrım getir...

Yara, Yârdense... Saranı ben olurum... Yar'a, Saran el olursa.. Yara açan ben olurum..! Fikret Turhan-Yalova, 30.08.2013

yaram derindi... gözlerden uzak, derinden kanıyordu... yaram benimdi... açandan uzak, kendinden kanıyordu... yaram senindi... benden çok uzak, elinden kanıyordu...! Fikret Turhan-Yalova, 30.08.2013

Gözlerin geliyo aklıma birde seni seviyorum ömrüm diyişin Sonrada sebepsız gidişin geliyo aklıma Oturup düşünüyorum nerde hata yaptım diye Çokmu sevmişim seni evet hatımı biraz aşarak sevmişm seni Diye düşünüyorum sevdalım...

dolaşıyordum... elimde bir gül yaprağı... nefesimde aşkın kokusu... seni arıyordum... dolaşıyordum... elimde bir diken yarası... gönlümde ihanetin kokusu... senden kaçıyordum... dolaşıyordum... elimde bir yol haritası... içimde kaybolmanın korkusu... kendimi soruyordum... Fikret Turhan-Yalova, 28.08.2013

Sevilen gülermiş sevense ağlar Niye ağlar yürek sor sana söyler Seyret gözyaşımı sel olup çağlar Niye ağlar yürek sor sana söyler Bana bu yaptığın değilmi ayıp ? Hep seni yaşarım dünleri anıp Kanarım seraba YÂR seni sanıp Niye ağlar yürek sor sana söyler KAYS’ın çölündeyim bir Mecnun deli Kul oldum yoluna seni seveli Ne ahirim belli nede eveli Niye ağlar yürek sor sana söyler Hasret deryasında boğulur yürek Bunca acılara ne vardı gerek İstersen üstümü ört kürek kürek Niye ağlar yürek sor sana söyler Verdiğin sözlerin...

elimde kalem vardı... gönlümde adın... yazayım dedim kaşların olmaz... ben yeterim dedi...! dilimde kelam vardı... gönlümde adın.... söyleyeyim dedim gözlerin olmaz... ben yeterim dedi...! nefesimde selam vardı... gönlümde adın.... vereyim dedim... bedenin olmaz... ben yeterim dedi...! Fikret Turhan-Yalova, 28.08.2013

hüznün, yüzüme çöker..., hasretin, belim bükerdi... seni arardım; bakındığım aynalarda... takındığım tavırlarda, özlediğim... şeklindi...şemalindi... hüznün, hallerime çöker... hasretin, yollara düşerdi... seni arardım; dağıldığım aynalarda... kaybolduğum yollarında, beklediğim... şeklindi...şemalindi... hüznün, yüreğime çöker... hasretin, bedenimi geçerdi... seni arardım; kırdığım aynalarda... yırtıldığım duygularda, istediğim... şeklindi...şemalindi... Fikret Turhan-Yalova, 27.08.2013

tasvirim sendin... çizenin bendim... deseni sendin...! tesvirim sendin... çizenin bendim... gerçeği sendin.. Fikret Turhan-Yalova, 27.08.2013

sana, gülleri derdim... veremedim... ellerin benimdi ya çizilir diye kıyamadım..! sana, sözleri derdim... diyemedim... dillerin benimdi ya şaşar diye kıyamadım..! sana, güneşleri derdim... veremedim... gözlerin benimdi ya tutuşur diye kıyamadım..! sana, nefesleri derdim... gönderemedim... ciğerlerin benimdi ya yanar diye kıyamadım..! sana, ne derdimse senindi... derdim sendin ya bilemedin...! Fikret Turhan-Yalova, 27.08.2013

Gerçek bir araçtır insan için. Arar belki insan gerçeği ancak gerçeklik hiç araçsız ve gereçsiz gerçekleşebilmektir. Bir noktadan sonra gerçeklik, nokta koymaktır tüm duyuşlarının öncesine. Hep bir öncelik katar kalbine en son anlam. Ve bilirsin herşeyin öncesi önemlidir. Sonralar hep öncelikten doğar gerçekleşmek için. İçimizde ki gerçeklikten bi haber hep gitmek istiyoruz gerçekliğe. Oysa ne kadar yazılıysa ruhuna gerçeklik,o kadar gerçekliğin içindedir insan. Hayal unsuru ve düşünce. Ve düşüncenin ötesi düş ve şuur. Ve bilinçte bir rüya ve hepsinden öte; Derin bir algıdadır...