Eylül 2016 Ayında Eklenen Konular

Sevme dedim gönle söz dinlemiyor Duygular karışık hisler perişan Uzaklara dalıp gidiyor insnan Gözlerimden akan yaş’lar perişan * Vakitsiz bir hazan döktü yaprağım Kurumuş çatlamış kökte toprağım Azaldı tükendi tüm umutlarım Bağrıma bastığım Taş’lar perişan * Umutlar tükenmiş bir-bir yok olmuş Dertlerim üst’üste hayli çok olmuş Uğruna yandığım sanki yok olmuş Duygular duygusuz hisler perişan * Onu benim gibi seven bulunmaz Gönülden sevmişim kıymet bilinmez Kazıdım gönlüme silsen silinmez Yeter yeter diyen diller perişan * O benim hem Yaz’ım hem’de Bahar’ım Gelir diye yollarına bakarım Yok yanımda yine bastı efkâr’ım Boş kalan elim’de...

Dünya nimetini önüme serdin Akıl verdin,izan verdin yön verdin Beni tanı diye birçift göz verdin ,,,,Görenlerden oldum,seni zikrettim ,,,,Kerem et,af eyle,bu aciz kul’u Yar,yar diye sordum uçan kuş’lara Gördüğüm Alim’e zalim başlara Uğruna başımı vurdum taşlara ,,,,Yakardım yalvardım,seni zikrettim ,,,,Kerem et,af eyle,bu aciz kul’u Meğerse bu dünya bir yalan hanmış Çok nefisler tamah etmiş aldanmış Bu kulun yüreği HAK diye yanmış ,,,,El açıp ağladım,seni zikrettim ,,,,Kerem et,af eyle,bu aciz kul’u Seni sordum durdum karlı dağlara Uçsuz umman’lara geçmiş çağlara Kabristan da yatan,duran sağlara ,,,,Gözüm de yaşlarla,seni zikrettim ,,,,Kerem et,af...

Ben yeryüzünün kalbini aldım Gökyüzünün sırrı bende Hasretin yüreğime kor gibi düştü Ben gökyüzüne şiir yazdım Yeryüzünün şairi sitemde Kül yok duman yok Hasretin var en ince sızıyla Mevsimler kayıp yağmurum yok Adın sır sırrım hasret aşk seninle Yürek yangınımı gökyüzü sardı Sen bilmezsin benim vurgunluğumu Adını bahar koydum bir aşk mevsimiyle Zamanı kayıp duygusu meçhul Tek bir yangın var aşk olan Tek sen varsın bana yar olan Adını bahar...

Giderek tenhalaşıyor yürek, Gidenlere el sallarım isteyerek. Birde göndereme diklerim var. İçime işlenmiş sırma nakış gibi. Gözlerimde en anlamlı resimleri kalmış... Yüreğimde bitmeyen sevgileri... Zaman hükmünü gösterdi tanıdık kim varsa bana. Kimi eskitti kendini, ateşli kor oldu... Kimi sinde ekşitti gitti, bozuk süt oldu. Tenhalarda salınan bir kaç yaren var. Yürekte saklıdır onların dostluk tapusu. Az olsun tam olsun insanlar benim hayatımda. İstemiyorum kuru kalabalık son ömrümün sarı yıllarında. Geçmişten...

Toprakta sen taş’da sensin Göz’den akan yaş’ta sensin Umutta sen düş’te sensin Salan’da sen değilmisin ? Yüzün kara değil ki ak Geçmişine dönde bir bak Kimleri etmedin toprak ? Alan’da sen değilmisin ? Nice kulu ettin bi-zar Çok aldın biz’den intizar Göster kime oldun ki yâr ! Yalan’da sen değilmisin ? Çok üşüdü hep sol’yanım Dondu damarda al kanım Öyle yandı ki bu canım Yakan’da sen değilmisin ? Akşam olur hüzün çöker Kalbimi yerinden söker Durmadan göz yaşım döker Döken’de sen değilmisin ? Dönüp durun ara vermen Bir Garibe kanat germen Zalimleri...

Bizi bilirsin Görmeyince özleriz. Bazen İyi olduğunu bilmek yeter bize Hiç habersiz koyma bizi Deli oluruz içten içe.. Mizacımız sert diye Kalbimiz taş değil ya bizim. Alınma öyle hiç boş yere Bizi en çok da sen bilirsin İşte böyle yerli yersiz Bazen sağır, bazen dilsiziz. 20.09.2016 salı 16:50 Neslihan Balkan Özhan

güneş; ne kadar büyük olsa da senin gözlerine sığabiliyor ki de sen güldükçe o ışıklarını saçıyordu... aşk; ne kadar sıcak olsa da senin yüreğinde kalabiliyor ki de sen baktıkça o korlarını dağıtıyordu... can; ne kadar uçar olsa da senin nefesine tutunabiliyor ki de sen aldıkça o varlığını koruyordu... işte! .. yaşam buydu... Fikret Turhan-Yalova, 17 eylül 2016

çiçeği seviyorsan; koparmayı değil ekmeyi dene... bir de göreceksin ki toprak, senin emrinde beklemekte.... yüreği seviyorsan: kırmayı değil sarmayı dene... bir de göreceksin ki dilin, senin emrinde beklemekte.... haydi can; toprağa ne kadar yakınsan insana da o kadar yakın olacaksın sakın unutma! .... Fikret Turhan-Yalova, 15 eylül 2015

Bir değerli dostumuz bize bir sual yöneltmiş..Bizde dilimiz döndüğü,aklımızın erdiği kadar ile cevablamaya çalıştık..Bir hatamız,eksiğimiz var ise affola... İşte soruları.... Yaradan sınava çeker kulları Nefistir insanın yaşam ayarı Şeytan yardımcısı Müslümanları Gel Bu suallere cevab ver USTA, * İlk sınava tabi olan kul kim'dir ? O kul'u cezaya sevk eden kim'dir ? Kibre yenik düşeni de hadi bildir, Gel Bu suallere cevab ver USTA, * Sabrın sembolu büyük zat kim'dir ? Söz'de çarmıhlara gerilen...

gücüm sesimde olsun isterdim adını söyler eritirdim seni gücüm nefesimde olsun isterdim okur-üfler büyülerdim seni... haydi yarim duy yarim sen benimsin ben senin kaderine uy yarim haydi yarim gel yarim sen benimsin ben senin duvarları del yarim.... gücüm gönlümde olsun isterdim şiirller yazar kandırırdım seni gücüm elimde olsun isterdim belini sarar yatırırdım seni... haydi yarim bil yarim sen benimsin ben senin kaderini sil yarim haydi yarim nar yarim sen benimsin...

gülüm, sen gönlümün kadifeden kesesi... gülüm, sen yarimin saçında gözümün güneşi... gülüm, sen dilimin en tatlı armonisi... gülüm, sen yarimin yanağında gözümün pembesi... gülüm, sen canımın ilk ve son nefesi... gülüm, sen yarimin dudağında gözümün kor ateşi... gülüm, bırak gönlümce seveyim seni... bırak kendimce ekeyim seni.... Fikret Turhan-Yalova, 14 eylül 2016

Ey hayırsız ben’siz diyordun ölün Bak gördün Ölmedim yaşıyorum ben Hani dayanamam boğardı gölün ,,,,,Nefes alıyorum şaşıyorum ben ,,,,Gönül dertlerini dürdüm iyleştim Çektiğim acılar sen’den hediye Boş yere yalvarttın bilmem ne diye Hepten sünger çektim sen’li maziye ,,,,Bir,bir engelleri aşıyorum ben ,,,,Doğru İz’den gittim,sürdüm iyleştim Hasretin bu teni yakar mı sandın ? Ölmek için hergün zehire bandım Ben kanmadım ama kendin aldandın ,,,,Şimdi bu boş kalbi taşıyorum ben ,,,,Artık gerçekleri gördüm iyleştim Sevdamın üstüne yemin ederim Daha sen’le durmam çeker giderim Sanma ki ben sen’siz hemen biterim ,,,,Huzurla...

Hekim oğlan böyle kestirip atma Sonunda pişmanlık etmiyor fayda Sevda dediğimiz müşterek payda ***Taş yerini bulmuyor ki Hekim’im ***Kaynayıp kabından taştığın yeter Kader gülmüyorsa uğraşma boşa Çaresiz yazılan gelecek başa Umut ekip durma toprağa taşa ***Ha deyince olmuyor ki Hekim’im ***Kaynayıp kabından taştığın yeter Hoş gelir davul’un uzaktan sesi Mutlu olan mutlu sanar herkesi Her kul’un elbet’te yeter vadesi ***Su çekmeyle dolmuyor ki Hekim’im ***Kaynayıp kabından taştığın yeter Bilen var’mı sadakatı vefayı ? Göster Aşk’ta Süren var’mı sefayı ? Der Durak’ım seven çeker cefayı ***Kadir kıymet bilinmiyor Hekim’im ***Kaynayıp...

aşkım; sözlerin, dilindeyken kulaklarım çınlıyor... sözlerin, gönlümdeyken beynim zonkluyordu... aşkım; nefeslerin, yüzümdeyken ateşim çıkıyor... nefeslerin, içimdeyken bedenim kor oluyordu... aşkım; ellerin, ellerimdeyken vücudum titriyor... ellerin, bedenimdeyken ruhum göklere yükseliyordu... Fikret Turhan-Yalova, 4 eylül 2016