Aralık 2017 Ayında Eklenen Konular

aşk dediğin öyle bir şey ki çat kapı gelir bir ömür yerleşir kalır ömür dediğin ne ki rüzgar gibi geçer bir kuş gibi uçar gider ve böylece aşk hep boynu bükük kalır... Fikret Turhan-Yalova 27 aralık 2017

Hiç sözünde durmazsın,haniya gelecektin.? Daha arama deyip, şimdi restini çektin Bunca derdi kederi,neden bağrıma ektin ? ___Nasıl ağlarım şimdi,yoksun diye yâr canda ___Bekliyorum hep seni,ağlayarak her yanda * Senin şu kara sevdan, beni derde itiyor Kalbimde ki ümitler,birer birer bitiyor Simsiyah kipriklerin,Yâr sineme batıyor ___Nasıl ağlarım şimdi,yoksun diye yâr canda ___Bekliyorum hep seni,ağlayarak her yanda * Başım hep dumanlıdır,bulutlar eksik olmaz Sarılmış bak etrafım ,yar gelip gönle dolmaz Beklerim her feciri, umudum asla solmaz ___Nasıl ağlarım şimdi,yoksun diye yâr canda ___Bekliyorum hep seni,ağlayarak her yanda * Gönül ırmak...

kelebekler, ömürleri kısa da olsa doğanın en güzel aşıklarıydı... benekli papyon takarlar valslerini yaparlar çiçek çiçek dolaşıp aşkı anlatırlardı... çiçekler, kuruyacak olsalar da doğanın en güzel maşuklarıydı... rengarenk süslenirler en güzel kokularını sürerler kurum kurum kurulup kelebeklerin kurları altında aşkı yaşarlardı... Fikret Turhan-Yalova 23 aralık 2017

aşk, bir bakış bir gülüştü nedeni bilinmezdi... aşk, bir gelen bir gidendi adresi bilinmezdi... aşk, bir isteyen bir verendi ederi bilinmezdi... aşk, bir nefes bir yürekti ateşi hiç sönmezdi... aşk, her şeydi lakin hiç bilinmezdi... Fikret Turhan-Yalova 23 aralık 2017

aşk; ektiğimiz her çiçekte toprakla güneşin dansıydı gözler yetmediğinde gönüller devrede olmalıydı... aşk; kestiğimiz her çiçekte terle emeğin kucaklaşmasıydı bedenler yetmediğinde gönüller devrede olmalıydı... aşk; gizlediğimiz her çiçekte anılar ile sevdaların karmaşasıydı fikirler yetmediğinde gönüller devrede olmalıydı... aşk, çiçekte,,, çiçek, emekte yaşanmalıydı... Fikret Turhan-Yalova 20 aralık 2017

Meryem ismi ile ilgili akrostiş şiirler, Meryem isminin baş harflerinden oluşan en güzel akrostiş şiirler burada. Merhaba benim sevdam. Esen rüzgara sordum seni. Rıhtımda bekledim günlerce seni. Yalnızlığım dillerde benim. Emir verdim kadere. Mutlaka getirecek seni. Mecnun duyurdu dağlara isyanını Elbet sende duy beni sevgili Razı gelmesen de duyar mısın feryadımı Yemin olsun yıkarım senin için dünyayı Emin ol duyarım feryadını Mecnun olurum bulurum Leylamı Mutlu olmak gerekir seversen Ebediyen sürecek bu aşk dersen Rüya değil gerçek duygu isen Yaşamak eğer bensem En sonunda ölüm ayıracak bizi Mert...

Emine ismi ile ilgili akrostiş şiirler, Emine isminin baş harflerinden oluşan en güzel akrostiş şiirler burada. Emanet ettim sana bu seven yüreğimi, Mesafelere aldanmaksın sende kalsın. İsyanım mesafelere değil sevgisizliğe… Ne olur seveceksen şayet sende kalsın. Elimde bir seven kalp var her şey geride kalsın. Esen rüzgarlarla yolladım selamı, Marifet sevmektir gerisi bahane. İçinde aşk varsa bitrir valla adamı, Neden arama aşk için her şey bahane… Elinde ilmik acımaz verir valla idamı… Ellerimi tuttuğun günden beridir, kalbim sevdamla atıyor Muhabbetim sen ve...

Gece bitkilerinden korkuyorum, Hayır, geceleri bitkilerden! Gizlenirken vurulmuş ulaklara ağıttır Bana açtığın her telefon. İki kalp arasında en kısa yol: Birbirine uzanmış ve zaman zaman Ancak parmak uçlarıyla değebilen İki kol. An ki fıskıyesi sonsuzluğun Keşke yalnız bunun için sevseydim seni. Cemal Süreya

İçkievinden çıkınca Camdan demin oturduğum yere baktım. Sigara paketimi masada unutmuşum. Sandalyede Tıpkı benim gibi Oturuyor boşluğum. Bir eli alnında benim gibi. Ama biraz daha mı hüzünlü? Otururken de Biraz daha mı çıkarıyor kamburunu? Biraz daha mı benziyor babama? Bir yaş büyüğüm babamdan ve rüzgar bir törendeki gibi çekiştirir durur yağmurluğumu. Cemal Süreya

Şanssız mıydık? haksızlık olur şimdi Düşünsene nasıl geçmiştik hızla Birleşen iki güvercinin arasından Hiç dokunmaksızın onlara Bende tarçın sende ıhlamur kokusu Az mı dolandık Başkentin sokaklarında Ama işte şölenin kaçınılmaz acısı Bizim payımıza düştü sonunda Aşkımız şimdi görklü bir hayatın Yabancaya berbat bir çevirisi Sen metinde üç beş satır atladın Ben geçmiş zamanda dondurdum fiilleri Sen ki özenle katlanmış bir mendil gibiydin Düşünür müsün zaman zaman acaba Nelerle ödedik şu mevsimi Ve gün nasıl vuruyor topuklarımıza Şanssızım diyemem ben kendi payıma Oluyor böyle şeyler ara sıra Sözgelimi okul...

Önce bir ellerin var Yalnızlığımla benim aramda Sonra birden kapılar açılıverdi ağzına kadar Sonra yüzün, Ardından gözlerin dudakların Sonra herşey çıkıp geldi Bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde Sen çıkardın utancını duvara astın Ben masanın üzerine koydum kuralları Herşey işte böyle oldu önce Cemal Süreya

Kadın kendini gösterdi usulcana Çekingenlikle koşulu beyaz usulcana Gittiler gözleri aşka yaşamaya yangın Gidip gelenler oldu gitti geldiler. Kadın saçlarını getirmedi uzakta tuttu Umutsuzlukla dolu soyunmak uzakta Düştüler karanlıkta aralık aralık Düşüp ölenler oldu düştü öldüler. Kadın gözlerini koydu ortaya Bir mavi bir gökyüzü aldı çevrelerini Sevdiler sonsuz bir maviyle alıngan Sevip yaşayanlar oldu sevdi yaşadılar. Cemal Süreya

Gölgeme bak gölgeme Amma aşık, amma divane Oturmuş kanepesinde gurbet elin Kendini seyreder gözlerimde Amma aşık, amma divane. Gölgene bak senin gölgene Amma fakir, amma biçare Ceplerini elleriyle doldurmuş Aynı kanepesinde gurbet elin Amma fakir, amma biçare. Ya öbür adamın gölgesi, öbür Amma hinoğlu hin, amma hergele Ayıp fiiller kuruyor belli Kulakları toprağın üstünde kocaman Amma hinoğlu hin, amma hergele. Gölgelere bak gölgelere Amma işsiz güçsüz, amma avare Şarkılara inanıyorlar bütün gün Hepsi de aynı şarkının insanları Amma işsiz güçsüz, amma avare... Cemal Süreya

Sıra hep son kadehe geliyordu Dudakların başkalarının masasında lâle Ben boynumdaki ipe bir düğüm daha atıyordum Peşinden başka gidecek yer yoktu Seni artık hiç sevmediğim halde Senin o eskisi olmamana imkân yoktu Ama inadından yapıyordun bunu Cemile İnattandı hep o içip içip gitmeler Bense boşalttığın kadehleri satın alıyordum Enayilik ettiğimi bile bile Hele o çıkışın yok mu kapıdan O Allahın belâsı herifle Başkasının olmayı bir türlü beceremiyordun Millet arkandan gülüyordu Düştüğün hale... Cemal Süreya