BiLirMİSİN ARKADAŞ

Yapayalnız kalmışsan şu koskoca evrende
Tanıdık bir yüz yoksa yakınında çevrende
Birde sonsuz özlemler çağlarsa yüreğinde
Uçan kuşlardan bile selam beklersen eğer
Belki bu gün gülerim diye başlarsan güne
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak

Uzaktaysa sevdiğin sen gurbetin koynunda
Günün geceden farksız dünyan hep karanlıksa
Bir başına mahzunsan sevdiklerin ardında
Birde gelmezse giden,gelse de geç olmuşsa
Ayrılık istemeden gelip kapın çalmışsa
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak

Vazgeçmişsen dünyandan can gibi sevdiğinden
Vuslatı arzularken vedalarda avunup
Taş basmışsan bağrına sevdiğinin yerine
Kader demişsen bir de yazılanı yaşarken
Ayrılık kaya gibi yüklenir yüreğine
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak

2.EVRE
Çürük dalsa tuttuğun ha koptu ha kopacak
Ele güne karşıysa sahteyse gülüşlerin
Sevgi dolu yüreğin özlemdeyse ölüme
Kıyısında kalırsan ölümle yaşamanın
Değeri kalmamışsa ne gençliğin ne canın
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak

Uzaktaysa mutluluk özlemler bir hayalse
Lanet edip kendine vaz geçersen yaşamdan
Ölüm bile kovarsa huzurlu kapısından
Mecburen nefes alıp verirsin istemeden
Hayatın kavgasına karışınca yeniden
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak

Kaderin cilvesine hep yeniksen hep mat san
Çoktan kayıp gitmişse avucundan umutlar
Başından eksilmezse o kapkara bulutlar
Her yeni doğan güne karamsar bakıyorsan
Bir içten gülüş bile kalmamışsa ardından
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak

Ömür geçip gittiyse hüzünler girdabında
Özlemle hatırlanan tek an yoksa ardında
Göz yaşları selinde ızdırap kervanında
Tek yolcu sen olduysan kaderin tuzağında
Seyirciysen mutluluk kaldıysa uzağında
Bir tek umut yeşermez hayata tutunacak
Bilirmisin arkadaş ne zor gelir yaşamak