BİR SEN KALSAN

Sen yok isen yanımda, koca dünya dar bana
Sen geçsen de ben geçmem, bir sen kalsan bir de ben.
Bu öyle bir çile ki, çektirir ömür boyu
Yâd ellere ben uçmam, bir sen kalsan bir de ben.

Sürmeli kara göze, hayranım tatlı dile
Bir isteğin var ise, çekinme benden dile
Sisli dağ başlarında, geziversek el ele
Sensiz yaylaya göçmem, bir sen kalsan bir de ben.

Belki de zaman zaman, canı cana katmalı
Sevdâdan gayrı ne var, hepsin dama atmalı
Kullandığın eşyalar, seni hatırlatmalı
El elinden su içmem, bir sen kalsan bir de ben.

Kimse bilmesin diye, şifresin kotladığım
Derdini dert eyleyip, üst üste katladığım
Sahibinin dışında, herkese kitlediğim
Gönül kapımı açmam, bir sen kalsan bir de ben.

İkinci baharımda, tahtıma sen düşmüşsün
“Kâl-u belâ”dan beri, ahdime sen düşmüşsün
Bir sen, Birsen olarak, bahtıma sen düşmüşsün
Senden başkasın seçmem, bir sen kalsan bir de ben…

08/11/’11
Hanifi KARA