Çok özledim anam seni

Çok özledim anam seni
Sensin insanın ahseni
Bağrım yanık içim dökük
Gel yanına götür beni

Yok dünyada senin gibi
Merhametli söz sahibi
Sensiz kalan biçaredir
Hayatları zindan gibi

Yavrum derken bal akardı
Dilden gönüle sarkardı
Başıma bir dert gelseydi
Gözden inciler yağardı

Güler yüzlü gül yanaklar
Toprak oldu kol bacaklar
Benzerini bulamadım
Nerde öyle sığınaklar

Bu hayattan bıktım artık
Yaşantımız yama yırtık
Ne edep var nede haya
Onu ABD ye sattık

Aşkı şehvette zannettik
Meyhanede kafa çektik
Süründük hep sokaklarda
Nefsimize çok zülmettik

Penbe düş gördüm atiye
Bir yuva kuralım diye
Seçtim yanlış arkadaşı
Dulluklar kaldı bakiye

Dert bir değil sana açam
Bak eşikte durur bohçam
Kafam allak bullak oldu
Bilmiyorum nerye kaçam

Beni ancak sen anlarsın
Ne yazıkki mezardasın
Dua et ulu Mevla’ya
Benide yanına alsın

Abdurrahman Yıldız