Dudaklarımda Kanıyor Sensizlik

oysa baharı müjdeleyen gelişlerine sevinçten ölmeliydim ben,
artık sesinin yankılanmadığı,
şehrimin sokakları yok,
artık koskoca bir boşluk var genizimi yakarak ciğrelerime dolan!
damarlarımda gezinen suskunluk ayak uçlarıma düş’tü…
dudaklarımda kanıyor sensizlik,
ölüyorum yokluğuna.

İmren Çelik