”Eğer Seversem Seni..”

”Eğer Seversem Seni..”
Affet..
Bende sevgiler mevsimlik değil öyle,hiçbir saat dilimiyle kıyaslayamam düşlerimi.
Sığdıramam ki seni bir ömre..
…

Eğer seversem seni;
Öyle çok bağlanırım ki sana,hayatta her şey olursun benim için.
Ne vazgeçebilirim,ne şüphe edebilirim senden.Her an yanımda ol isterim,ezberlerim kokunu.
Yerli yersiz gülümserim,düşünsene mutlu olduğumu;ne büyük aptallık!
Eğer seversem seni;
Uğrunda öl’mem,senin uğrunda yaşarım yaşanacak ne varsa.
Senin için varolurum.Ellerini tutarım,bir sürü hatıramız olur;
şarkılar,şiirler,hediyeler,gid?ilen yerler,hayaller,yeminler..
Umutlarımız olur senle,kusursuz düşlenmiş gelecek düşlerimiz..
Sinemaya gideriz birlikte,yağmura yakalanırız.
Hastalanırsın,endi?şelenirim inan,yer bitiririm kendimi sana bir şey olur diye.

 
Eğer seversem seni;

‘GÜN’ olur ‘‘seni sevmiyorum’’ dersin bana.Yalan dolan sahtelikler girer araya.
Git gide koparsın benden,başkalarının ismi olur ağzında,
yeminleri hayalleri unutursun da yarı yolda bırakırsın beni.
Gitmemen için herşeyi yapsam da nafile;
oturur ağlarım çocuklar gibi,çaresizlik,kepazelik sarar başımı..
Zaman geçer, anlarım ki yalanmış her şey,anlarım ki aldanmışım sana,aldatmışsın beni..
Acı çeker her yanım.
Eğer seversem seni;
Sen,tüm şarkıları başkalarına ‘adarsın’,ben gözlerine roman yazarım.
Sen gidersin,ben kanarım.Sonra başkalarına söylersin ”seni seviyorum..,kopamam senden..
” Yeminler eder,tutarsın ellerini.Kilitlersin gözlerini gözlerine.
Bilmezsin,düşünmezsi?n bile kimse ‘ben’ değil diye..
Eğer seversem seni;
Alırsın hayatımdan tüm nefeslerimi.Elim yüzüm aşka bulanır,
sensizlik içinde bir yalnızlık kalır bana.
Kocaman bir ihaneti,acıdan nefesi kokan ufacık bir ömrü;
 oturur,kıçı kırık bir kalemle yazmaya çalışırım.
Yaşanamışlıkları,ölü?mle mücadelelerimi yazarım gecelerce.Ben’den eser kalmaz seni seversem…
Eğer seversem seni;

Birisi siler beni,hiç özlememiş gibi özlersin..
Birisi küllerimden doğar yeniden,sadece onu seversin..Vazgeçemem senden,seni unutamam.
Tutamam ellerini..Kokun yok,sesin yok,sen yoksun;deliririm..
‘Gün’ gelir,kazara çıkarır atarsam seni aklımdan,kalbimden ruhumdan;
bu sefer ne akıl kalır ne kalp ne de ruh!Sen unutursun beni,ölürüm.Susarsın,ölürüm.
Gi?dersin,ölürüm.Kurşun gibi bir an gelir şakağıma; seversin başkasını,ölürüm.

Anladın mı şimdi?
Seversem seni, mahvolurum.