Hatıralar…

Hatıralar…
Yanarsın gecelerin yalnızlığında
Karanlık gecene yoldaş olunca anılar
Gözlerinde birikir iki damla yaş
Ağlatır seni o an hatıralar

Bir sayfa aralanır sanki mazinden
Sevgilinin gözleri bakar sana derinden
Birşeyler kopar sanırsın içinden
Toz duman eder seni hatıralar

Bir kadeh içkide ararsın teselliyi
Hıçkırıklara boğulursun anınca maziyi
Bitirirsin belkide oturup en son şişeyi
İçkine de meze olur hep hatıralar

Hayatına bir anlam vermek istersin
Yaşananları unutup günü yaşamayı dilersin
Maziden gelen seslere kulak vermezsin
Yine de kulaklarında çınlar durur hatıralar

Duyarsın oralardan,sevipte sevilenleri
Bugüne bakarsın,dolmuyor ki yerleri
Hüzünler durağına doğru ilk otobüs seferi
Binersin bir güzel,yolcu eder hatıralar

Anarsın sevgilerin en güzeliyle yaşananları
Ararsın o gün olupta,bu günlerde olmayanları
Geri çevirmeye uğraşırsın nafile yere zamanı
Dönüp gelmeselerde hep oradadır hatıralar

Kocaman köşkler açarsın birgün zavallı gönlünde
Kuştüyü yastıklar vardır döşeli hep içinde
Gelselerde sana günün bilmem herhangi bir saatinde
Artık rahattırlar bil ki gönlünde hatıralar…

Ali Efeoğlu