ben daima…;
çocukların her yerde aynı tonda ağladığına
açlıkla büyünmediğine
mahcubiyetin masumiyetten geldiğine
ağaçlar eşit kuşlar eşit canlar eşit diye…
insanların eşitliğine inandım
.
çocukları...
buzdan
Yalnızlık zemheridir gidenlerin ardı sıra
Billur tanecikler gibi bir bir
Gözyaşları buz döker
Pusludur şimdi gökyüzüm
Yüzümde sisli bir hüzün
Ve yokluğun zemheriden de beter
Diller...