gönül

sana, bir gönül koydum.. aşkından yorgun... düştüm, yerlerde kaldım.. öptüm başıma koydum... sana, bir selam yolladım.. yollarından yorgun... düştüm, kapında...

Bir gönül yarasıdır, El halinden anlamaz. Derdin dostun iken, Merhem ona vurulmaz. Gah, düşer kalırsın, Derdini çoğaltırsın. Gah, güler ağlarsın,...

gün, güle değince... gülü göze, seyran eylermiş.. gözü gülü seyran eyleyen, gönle sevda ekermiş... yel, güle değince... gülü nefese hayran...

Gönül dağlarını hasret bürüdü Haydi gönül haydi,yâre gidelim.. Sevda göçü katar oldu yürüdü Haydi gönül haydi,yâre gidelim.. Geçmez Yâr/den ayrı haftalar aylar Gözden akan yaşlar...

sırdaşım..yodaşım..haldaşım... bazen kavgam..bazen sevdam... bazen dostsun..bazen düşman... dışında kaldığım zamanlarda,ayazlarda titreyip, yine sıcaklığına koştuğum yuvam... bazen yok saydığım.. bazen,varlığını hazine arar gibi aradığım gönlüm... buzdağları görkemini kıskanırdı...

Haddine mi senin sevda yaşamak. Yaz sevdayı ancak pes etme gönül Ağır iştir kalpte hasret taşımak Sen ettin kendine ses...

Bir güzel sevdinde verdi dillere Karışıpta aktın azgın sellere Düştün Yâr yüzünden gurbet ellere ,,,,Yâr’den istediğim bir yudum sevgi ,,,,Etme Deli gönül söylemedimmi Ferhat olup...

eller.., nasır tutardı... demiri sara sara... demir.., ele geçerdi... alnında damla damla... gönül.., güle dönerdi... dikeni dele dele... sevda.., cana...

Ne kadar dert varise hep başıma ağdırdın Gözlerimden her daim kanlı baran yağdırdın Damardaki kanımı süt yerine sağdırdın İliğimi boşalttın benden ne istiyorsun...

Üzülüp ağlamak fayda getirmez Dayanmaz bu canın yorulma gönül Yanıpta kavrulmak özlem gidermez Küsme kaderine darılma gönül. İnsan ol insanca...

Kalk git istemem seni buralarda Sevme beni ansızın aralarda Her günüm ayrı isyanlarda Bittim tükendim yalanlarında Gururumu attın yerlere Düşürdün...

Gözler ırak gönülden esen sözlere. Hırçın dizeler çaresiz cümlelere, Kelimelerin şehvetsiz bakışları, Anlamsız ezgileri, hasret sevgiye… Dirhem dirhem serpilen karların,...

Sabrımın sınırını aşıyor; İçinde bir canavar taşıyor. Umutsuz sevdalarla yaşıyor, Bunca senedir divane gönül. Kaprisi bütün dünyamı yıktı; Ne sevildi,...

Uyduysa kalplrin huyu, töresi Sorun değil tenin akı, karası Bir ilişki vardır kaplerarsı İnsanı insana yürekten bağlar Gönül göz gezdirir...

Seni, elinde güvercinler saklı görüyorum Unuttun kan bulutlarını Gövdenle omuzladığın köklerini yok saydı toprak Hışımla kalktığın sabahları ayazlar yalpaladı oysa...

Gönülden geçeni yar nasıl bilsin Ağır aksak gider GÖNÜL KERVANI..!! Yaz gelsin’de dağlar dumanın silsin Taşır düşlerimi GÖNÜL KERVANI..!! Bıraktım hep sen’de kanılarımı Unutamam sen’le...

bir gönül eylemiydi, sözcüklerim... kimi aşk'a...kimi doğa'ya... en çok da sana özenirdi, sevdiğim... aşk dağlara... dağlar bulutlara yaslansa da gönlüm,...

gönül yoğunluğum, aynıydı senle... inan ki gözlerin gözlerime değince, bir nehir akıyordu içimden senin gözlerine.... sevda yoğunluğum, tıpkıydı senle.. inan...