ölümüne

ölüm bağlamış yollarımızı çıkmazlarda lal kesilmiş kalplerimiz sonsuzca yaşamak isterken ölümüne sevmiş ruhlarımız meğer mutluluk dedikleri gökte bir yıldızmış yere...

başımı alıp sorarsın dağlara haykırdıkça seni su gibi geçer zaman baktım ki üzdüm bizi zaman sıraya dizdin bizi aşk seni...

Seviyorsam ölümüne kadar seviyorsak ölüme kadar bizimdir günler sevgilinin gönlünü almaya bir gül yeter annemse,anneysem bir ömür zevkle taşıyacağım bu görevi günde bir...

Gel umut bağıma gonca gülüm ol Yüreğimde sevgi sevgi beslerim Aşk güneşin olsun duygulara yol Sen çık gel de ölümüne gelirim Yanlızlığım göz yaşımla...

gökle sevişiyordu erik ağacı: dal aralarında mavi mavide yapraklar... salınıyordu rüzgarda erikçik bir o yana, bir bu yana... sabah, öğle, ikindi, akşam... davetini yazıyordu güneşe ve buluta elleri...

Ölümden korksaydım sana gelmezdim Seviyorum diye yemin etmezdim Yolda görsem bile selam vermezdim Çünkü seni ölümüne sevdim Artık bu aşk yürümez dedinya İçinden at beni...

Seni birdenbire değil, usul usul, içime çeke çeke sevdim Ben seni aç bir insanin tokluğa özlemi gibi sevdim Ben seni öylesine değil,...