ölüm bağlamış yollarımızı
çıkmazlarda lal kesilmiş kalplerimiz
sonsuzca yaşamak isterken
ölümüne sevmiş ruhlarımız
meğer mutluluk dedikleri gökte bir yıldızmış
yere...
ölümüne
başımı alıp sorarsın
dağlara haykırdıkça seni
su gibi geçer zaman
baktım ki üzdüm bizi zaman
sıraya dizdin bizi aşk
seni...
Seviyorsam ölümüne kadar
seviyorsak ölüme kadar bizimdir günler
sevgilinin gönlünü almaya bir gül yeter
annemse,anneysem bir ömür zevkle taşıyacağım bu görevi
günde bir...
Gel umut bağıma gonca gülüm ol
Yüreğimde sevgi sevgi beslerim
Aşk güneşin olsun duygulara yol
Sen çık gel de ölümüne gelirim
Yanlızlığım göz yaşımla...
gökle sevişiyordu erik ağacı:
dal aralarında mavi
mavide yapraklar...
salınıyordu rüzgarda erikçik
bir o yana, bir bu yana...
sabah, öğle, ikindi, akşam...
davetini yazıyordu
güneşe ve buluta
elleri...
Ölümden korksaydım sana gelmezdim
Seviyorum diye yemin etmezdim
Yolda görsem bile selam vermezdim
Çünkü seni ölümüne sevdim
Artık bu aşk yürümez dedinya
İçinden at beni...
Seni birdenbire değil, usul usul, içime çeke çeke sevdim
Ben seni aç bir insanin tokluğa özlemi gibi sevdim
Ben seni öylesine değil,...