Sana sarılmak...
Belki bir meleğe
Belki o çok sevdiğimiz annemize sarılmak gibi
Öyle bir sarılmak ki...
Kemiklerini kırmak ister gibi...
Sarılmak
annem alnımdan öpüyor
belki son günlerim
acı soslu
kan çanaklarına batırılmış gözlerim
mırıldanırken sabah kuşları
tozlu merdivenlerden çıkarım
basakmaklarda yenmiş...
Yüreğimde bir sızı göğüs kafesime bıçak batırılıyorcasına bir acı
Nefesim daralıyor seni düşününce hayalini gözlerimin önüne getirince
Şimdilerde bir avare gibi...
Sen uzaktayken hayaline sarılıp uyumak.
Seviyorum derken kendi yalanımda bogulmak
Gelmeyecegini bildigim halde kokunu özlemek
Sana el sallamak denizlerden geçen gemilere bakmak
Gözyaşlarımda senin...
Senin bir cümlenle; bir binanın enkazına dönüşebilir suretim.
Senin bir cümlenle; bir panayır alanına çevrilebilir dünya.
Senin bir cümlenle; kulaklarım...