yalnızlık

Gecenin gündüzle buluştuğu ıssız bir zamandayım Karanlığın yorgun sessizliğinden kalanlar can verirken satırlarıma Yine başrolde sen varsın yüreğimin çığlığında Biz sonu olmayan bir...

Ayrılıklar buruktur, Belki sen iyisindir, Kimbilir, Ama ben ah ah , Ya ben, Sorma nasılım, Ayazda kalmış çiğ tanesi, Çırılçıplak gölgem, Benliğimde izin, umutsuzluğum, Yıkılmışlığım, Buz tutmuş yokluğun, Aynada aksim silik, uzaksın, Suskunsun, Belirsizsin, Aklınmı yüreğine...

Yalnızlığım biz diye başlayan sen olarak biten biten bir şiirdir yalnızlığım ayıışığı bir gecede yıldızsız gökyüzüdür gülmenin ağlamaya mahkum olduğu...

gitme ruhumun en ücra köşelerinde beni bekleyen sonsuzluk gitme! şu günlerde aklım dağınık kalbim dağınık ruhum karanlık... gitme benden öncekiler...

Bütün ACI’ların dilsiz, AŞK’ların kör ve sağır olduğu, Zamandayım şimdi.. Güneş sönük, Bütün renkler soluk, Sensiz eksiğim, Griyim, Bu gün...

Yine oldu akşam,yine geceler Katran gibi,içim gibi simsiyah Etrafta bölük,pörçük Hayaller,hatıralar Bilmiyorum neden bu kadar çabuk Çabuk oluyor akşamlar. Hüzün dolu,hasret dolu Saatler. Geceler,bana hep Hüzünleri yaşatır bilirmisin? Ayrılıkları... Senden sonra,oldu...

Hani gittin ya sen, Gecenin en koyu yerinde, Gözlerin bende kaldı, Avuçlarımda, Güvercin kanadı, Ellerinin sıcaklığı, Hani gittin ya sen,...

Yalnızlık birçok şey öğretirmiş insana. Banada en çok seni sevmeyi öğretti. Seni yaşamayı. Seni özlemeyi. Hayata gülmek için bir sebep...

Ben seni hem seninleyken hem de sensizlikteyken sevdim… Seninle oluşturduğumuz takvim yaprakları duruyor çekmecemde… Anılar dolusu günler biriktirdim her bir...

Sen yoktun... Ben,rüzgarını beklerdim... Rüzgarın esmez olunca, Dağlara vururdum... Deli deli... Essin isterdim... Gözlerinin serin yeli... Sen yoktun... Ben,anıları sarardım......

Bıktım bu hayattan izbe şehirden nere baksam heryer seni hatırlatıyor değdiğin her yere yâr kokun sinmiş bana heryer,herşey seni hatırlatıyor İçimde durmadan bir kazan kaynar Laf dinlemez gönlüm hep seni anar bu...

Ellerin boşluğa uzanır ya hani Tutamazsın karşındakini Sen, suskun yalnızlığınla baş başa Kadeh tokuşturursun Yokluğun yoksunluk ustasıyla… Bir umut olur...

YALNIZLIK..... nasıl paylaşılır yalnızlık geceler dolunay olduğunda etrafta kimsecikler yoksa çaresizlik kapını çalıp durursa anlamsız acılar kapladığında yüreğinin derinliklerini kim...

Savrulmuş yüreğim denizin ortasına mavi mavi Deniz yıkasın Sırtımdaki ihanetin yosun tutmuş izlerini Göçebeyim ben yeni aşklara Çözüyorum Ayrlığın bağlarını...

Bastan bilmeliydik olmayacak Ellimi yaktigimda, bardagi düsürdügümde Bastan bilmeliydik ayrilik var diye Aklim ermiyor bazen niye böyle olduk Bastan bilmeliydim bastan Kalbimde unutmayan, aklimda sen...

Etrafımda insanlar, Kalabalığın içinde yalnız hissediyor Bunu içimde hissediyorum Yalnız sensin beni anlayan Sadece sen hissedersin özlemi Sadece sen bilirsin sevgimi Yalnız bir kalabalıkta Tekrar birlikte...

Sensizlik damlıyor gözlerimden, Bir ayrılık sözcüsü gibi… Ben seni arıyorum, yalnızlığı bulur gibi… Nefesler tutulmuş, haksızlığa kumar oynanır gibi… Sen...

Sevdim seni güzel olman oralı Aşk yolunda yüce dağlar sıralı Ta doğuştan öksüz yürek yaralı ,,,,,Ararım hep seni yanımda yoksun ,,,,,Sen sineme batan zehirli...