Gecenin gündüzle buluştuğu ıssız bir zamandayım
Karanlığın yorgun sessizliğinden kalanlar can verirken satırlarıma
Yine başrolde sen varsın yüreğimin çığlığında
Biz sonu olmayan bir...
yalnızlık
Ayrılıklar buruktur,
Belki sen iyisindir,
Kimbilir,
Ama ben ah ah ,
Ya ben,
Sorma nasılım,
Ayazda kalmış çiğ tanesi,
Çırılçıplak gölgem,
Benliğimde izin,
umutsuzluğum,
Yıkılmışlığım,
Buz tutmuş yokluğun,
Aynada aksim silik,
uzaksın,
Suskunsun,
Belirsizsin,
Aklınmı yüreğine...
Yalnızlığım
biz diye başlayan
sen olarak biten
biten bir şiirdir yalnızlığım
ayıışığı bir gecede
yıldızsız gökyüzüdür
gülmenin ağlamaya mahkum
olduğu...
gitme ruhumun en ücra köşelerinde
beni bekleyen sonsuzluk gitme!
şu günlerde aklım dağınık
kalbim dağınık
ruhum karanlık...
gitme benden öncekiler...
Bütün ACI’ların dilsiz,
AŞK’ların kör ve sağır olduğu,
Zamandayım şimdi..
Güneş sönük,
Bütün renkler soluk,
Sensiz eksiğim,
Griyim,
Bu gün...
Yine oldu akşam,yine geceler
Katran gibi,içim gibi simsiyah
Etrafta bölük,pörçük
Hayaller,hatıralar
Bilmiyorum neden bu kadar çabuk
Çabuk oluyor akşamlar.
Hüzün dolu,hasret dolu
Saatler.
Geceler,bana hep
Hüzünleri yaşatır bilirmisin?
Ayrılıkları...
Senden sonra,oldu...
Hani gittin ya sen,
Gecenin en koyu yerinde,
Gözlerin bende kaldı,
Avuçlarımda,
Güvercin kanadı,
Ellerinin sıcaklığı,
Hani gittin ya sen,...
Yalnızlık birçok şey öğretirmiş insana.
Banada en çok seni sevmeyi öğretti.
Seni yaşamayı.
Seni özlemeyi.
Hayata gülmek için bir sebep...
Ben seni hem seninleyken hem de sensizlikteyken sevdim…
Seninle oluşturduğumuz takvim yaprakları duruyor çekmecemde…
Anılar dolusu günler biriktirdim her bir...
Sen yoktun...
Ben,rüzgarını beklerdim...
Rüzgarın esmez olunca,
Dağlara vururdum...
Deli deli...
Essin isterdim...
Gözlerinin serin yeli...
Sen yoktun...
Ben,anıları sarardım......
Bıktım bu hayattan
izbe şehirden
nere baksam heryer
seni hatırlatıyor
değdiğin her yere
yâr kokun sinmiş
bana heryer,herşey
seni hatırlatıyor
İçimde durmadan
bir kazan kaynar
Laf dinlemez gönlüm
hep seni anar
bu...
Ellerin boşluğa uzanır ya hani
Tutamazsın karşındakini
Sen, suskun yalnızlığınla baş başa
Kadeh tokuşturursun
Yokluğun yoksunluk ustasıyla…
Bir umut olur...
YALNIZLIK.....
nasıl paylaşılır yalnızlık
geceler dolunay olduğunda
etrafta kimsecikler yoksa
çaresizlik kapını çalıp durursa
anlamsız acılar kapladığında
yüreğinin derinliklerini
kim...
Savrulmuş yüreğim denizin ortasına mavi mavi
Deniz yıkasın
Sırtımdaki ihanetin yosun tutmuş izlerini
Göçebeyim ben yeni aşklara
Çözüyorum
Ayrlığın bağlarını...
Bastan bilmeliydik olmayacak
Ellimi yaktigimda, bardagi düsürdügümde
Bastan bilmeliydik ayrilik var diye
Aklim ermiyor bazen niye böyle olduk
Bastan bilmeliydim bastan
Kalbimde unutmayan, aklimda sen...
Etrafımda insanlar,
Kalabalığın içinde yalnız hissediyor
Bunu içimde hissediyorum
Yalnız sensin beni anlayan
Sadece sen hissedersin özlemi
Sadece sen bilirsin sevgimi
Yalnız bir kalabalıkta
Tekrar birlikte...
Sensizlik damlıyor gözlerimden,
Bir ayrılık sözcüsü gibi…
Ben seni arıyorum, yalnızlığı bulur gibi…
Nefesler tutulmuş, haksızlığa kumar oynanır gibi…
Sen...
Sevdim seni güzel olman oralı
Aşk yolunda yüce dağlar sıralı
Ta doğuştan öksüz yürek yaralı
,,,,,Ararım hep seni yanımda yoksun
,,,,,Sen sineme batan zehirli...