Yoktun

Gün açıyordu yine, güneşe gebe gece doğuracaktı, doğdu. düşlerime ket vurulacaktı, oldu. soyunacaktı mehtap, yalaan. dün gece yoktu dolunay. kördüm!...

Hayatı taşıdım omuzlarımda Sensiz ağırdı, yoktun yanımda Sevgiyi içmek vardı dudaklarında Senin için harcanan yıllara yazık Sevinci, neşeyi hep sende bildim Gözündeki yaşları her daim...

Alışmıştım yürek sesine Melodiler şaştı,sen yoktun... Şiir öksüz,aşk yetimdi Sen yoktun Peronlar bomboş... Yolcular firar Ne el sallayan, Ne sevinçten ağlayan Hışkırıklar boğuk Dağlar büyümüştü, hasret kadar Denizler boğulmuştu... Sen yoktun... Sahiller...

Yoktun Yarına sordum gelecek misin, sorma dedi, Düne sordum neredeydin, Geçti artık,yok dedi, Anılara sordum o nerede, Bilmiyoruz dediler, Yoktun. Kelimelere,satırlara baktım, Ellerini tuttuğum o çam ağacının gölgesine baktım, Ellerimin...

Yoktun Hiç Bir Yerde yoktun hiç bir yerde caddeleri gezdim sokaklara baktım yoktun hiçbir yerde bir tek yüreğimdeydin gözlerim ağlamaklı bir çocuk gibi evinin ışıkları yanmıyordu sahipsiz olmamıştım...