Gün açıyordu yine,
güneşe gebe gece doğuracaktı, doğdu.
düşlerime ket vurulacaktı, oldu.
soyunacaktı mehtap, yalaan.
dün gece yoktu dolunay.
kördüm!...
Yoktun
Hayatı taşıdım omuzlarımda
Sensiz ağırdı, yoktun yanımda
Sevgiyi içmek vardı dudaklarında
Senin için harcanan yıllara yazık
Sevinci, neşeyi hep sende bildim
Gözündeki yaşları her daim...
Alışmıştım yürek sesine
Melodiler şaştı,sen yoktun...
Şiir öksüz,aşk yetimdi
Sen yoktun
Peronlar bomboş...
Yolcular firar
Ne el sallayan,
Ne sevinçten ağlayan
Hışkırıklar boğuk
Dağlar büyümüştü, hasret kadar
Denizler boğulmuştu...
Sen yoktun...
Sahiller...
Yoktun
Yarına sordum gelecek misin,
sorma dedi,
Düne sordum neredeydin,
Geçti artık,yok dedi,
Anılara sordum o nerede,
Bilmiyoruz dediler,
Yoktun.
Kelimelere,satırlara baktım,
Ellerini tuttuğum o çam ağacının gölgesine baktım,
Ellerimin...
Yoktun Hiç Bir Yerde
yoktun hiç bir yerde
caddeleri gezdim
sokaklara baktım
yoktun hiçbir yerde
bir tek yüreğimdeydin
gözlerim ağlamaklı bir çocuk gibi
evinin ışıkları yanmıyordu
sahipsiz olmamıştım...