Yokluğunla Yok Oluşlar

Bu gece bu evde

Yokluğunun en demli saatlerinde

seni tanıyan tüm nesneler intihar etti.

duvarlar ortadan ikiye ayrıldı

resimler ve mektuplar kendini sobaya attı

soba zehirlendi.

orta yerde bıraktığımız gülümsemeler ağladı

ve kitaplar bir daha okunmamak için sayfalarını karaladı.

yemek yediğimiz masa  bacağını kesip attı

akan kan ile içi kırmızı güllerle dolu olan vazo parçalandı

toplum psikolojisi dedikleri şey bu olsa gerek

ayna durduk yere kırıldı.

ve yere düştü yüzüm

yüzüme eşlik eden bedenim sarsılarak yıkıldı

bunu fırsat bilen bir gazete

sanki ölmüşüm gibi

boylu boyunca serildi üzerime.

bu gece bu evde

yokluğunun en demli saatlerinde

seni tanıyan tüm nesneler intihar etti

ve ben dahil hiç birimiz kurtulamadı…

Serdar BARIK