Ağlamayacaksın adı aşk olsa da

‘Sensiz düşlerimin kimsesizliğindeyim
Nokta ile bitirilmiş ömrümün en sakin köşesinde
Seni düşündükçe hep bir virgül koyuyor bu hayat
Hüznü bol olsun diye.’

Aşk tuttum üstüme bol gelen gecelerde adını
Ladesler oynuyorum kimsesizliğimle
Kaybetmenin son deminde seni çıkartıyorum yüreğimden
Elde kalanlarla kendime bir ben arıyorum
Kendimi kendime bölüyorum sana eklemek istiyorum
Ne yapsam olmuyor..
Uyumak istiyorum , uyanmamak adına
Ve
Susmak istiyorum ;
bütün aşk bestelerinde haykırmak için sana
Biliyorum ne yapsam çıkanım bu aşkta…

Gökyüzünün kararmış bulutlarında arayacağım seni
Yağmurlarla düş diye göğsüme
Şiddetli bir sağanak olacaksın kimsesizliğimde
Düştüğün her yerde acılar kalacak
Suskunluğum ;
hayal kurduğum aşkla çatışacak
Sonunda kilit vurulmuş bir yüreğin
Anahtarsız kapısında kalacağız
Aşkın mührünü sol yanımızda taşıyacağız
Yaralarımız kanayacak ansızın
Uykularımızdan uyanacağız gecenin bilinmez saatlerinde
Aynalardan bakacağız sökük yamalı yanlarımıza
Söz vermiştin unutma..!
‘ ağlamayacaksın adı aşk olmuş olsa da’

Ne zaman seni düşünsem
Yüzüme bakışın gelir aklıma
Bütün cümlelerden çıkartmak isterim o seni
Yüklemi bozulmuş binlerce cümle kurarım
Ne yapsam öznesi sen olmaktan kurtaramam
Düşerken tuttuğum dal gibi ararım seni kimsesizliğime
Tutunamam düşerim sensizliğe
Sana koşmak adına yarışırım kendimle
Kuru kalabalık cadde boyu sevgilerden geçerim
Dilimin söyleyeceği harf kalmadı beklide
İnadına kalbimde birikiyor

Şimdi kime ne yalnızlığımdan
Sen uzak bir şehrin caddelerinde dolanırken
Adı sen olan bütün cümleler adına dön bana
Hatıraları her ne kadar idam etsen de kendinde
Düş kimsesizliğime
Hüznün gölgesinde üşüyorum
Rutubet kokuyor yalnızlığım
Ve sol yanım bunalıyor
Kimsesiz düştüğüm düş kırıklıklarımda..