Aklıma Gelir

Alır güvercinin hoş kanatları,
Aklıma bambaşka dünyalar gelir.
Hayalde yaşatır loş hayatları,
Aklıma bambaşka rüyalar gelir.

Geceler gündüze okurken ferman,
Sahil uyur eder denizi yorgan…
Yakamoz olurken gönül’e derman,
Aklıma bambaşka hülyalar gelir.

Bazen alır beni götürür taylar.
Gider nehirlerin bendini boylar.
Tenimi okşarken şen, kıvrak çaylar,
Aklıma bambaşka sevdalar gelir.

Dağların koynunda ceylanlar gezer.
Nehirler vadiden denize süzer.
Ege gerdanına inciler dizer,
Aklıma bambaşka seraplar gelir.

Yanmış ormanların çatık kaşları.
Göğsünden dökülür çiğ gözyaşları.
Onursuzca gezer mezar taşları,
Aklıma bambaşka kaygılar gelir.

Yoksulu sırtlayıp giderken atlar,
Kimi eli balda, altında yatlar.
Adaletsizliğe gök kubbe çatlar,
Aklıma bambaşka kavgalar gelir.

Şahin taşlanmış da kanadı kırık.
Akıl baştan gitmiş kafalar sıyrık.
Doğru eğri, eğriler neden kıvrık?
Aklıma bambaşka duygular gelir.

Şahin Karaman