Siirler.Biz

Aşk yemini

25.12.2010

Allahım insanların dışarıdan masum görünen içerisinde sevhvet, yalan, para üçlüsünü hâkimiyeti altındaki sahte aşktan beni koru.
Geçmişinden utanan, geleceğe kibirle bakan, kalpleri kararmış örnek yaşamını inançsız nesillerden almış kan sülükleri istemiyorum.
Bizlere önem veren insanları, kaybedince anlıyoruz değerini.
Hayatımızda var olan, arzuladığımız her an sahip olduğumuz düşünceleri yitirince değerini anlayan aciz olan insanlara dâhil etme.
Bir rüzgâr gibi çarpılan, kısa sürede etkisini yitiren, hayata mahremiyet bölgelerinden bakan ismine aşk diyen kubur farelerine benzetme.
Eğer bir gün Aşkı tadarsam;
Yaşaması güç olan gerçek aşkı yaşarken gözüm bir başka kadına şehvetle bakarsa, göz pınarlarım kurusun, aksın yuvalarından boşalsın.
Düşüncelerimde aldatırsam onu, beynim kafatasımı yarıp terk etsin bedenimi.
Sevgimi yitirirsem kalbim çatlasın orta yerinden, fırlasın göğüs kafesimden.
Gönlümün sonsuz bahçesinde yeşermiyor ağaçlar,
Açmıyor güller, ötüşmüyor bülbüller, ne kulaklarım duyuyor,
Nede görüyor gözlerim, belki acı gerçekleri görmekten korkuyorum.
Ben melek değilim ki sükût edeyim.
Biliyorum sen istersen çorak topraklar yeşerir.
Bir gün olursa seversem, ilklerim sonum olsun sevdiğim.
Her yönüyle benim olsun, azrail alırken canımı ecelim olsun.
Nefesini solunduğum havam, Adım attığım her yerde gölgem olsun. Öyle bir aşk istiyorum ki görmeyen gözlerim, işitmeyen kulağım, hissetmeyen kalbim olsun.
Diliyorum allahım, her şeyinle benim olsun.
Olurda bir gün sevdiğimi, çocuklarımı, öksüz bensiz bırakırsan.
Aşk için can atan kalbim taşlaşsın, Hislerimi yitireyim.
Yalnız yaşanmayan bu yalan dünyada tek olayım.
İstemiyorum sevgi, aşk nesil olmasın hiç biri.
Sana geliyorum allahım, yanına al beni.

Furkan Adil Özdemir

Etiketler:

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış.