Aşklar geldi…

Öyle bir yaşamın içinde güne durdumki

Cennette bendim cehnemde

Aşklar geldi yüreğimin en diplerinde yelkene durdu.

Hiç sarsılmadı göğsümde…

Hep hayatın içindeydim.

Yangınlara durdum rüzgarda bendim,suda…

Hayatı seyretmeye meyillenmeden hayat bana meyillendi.

Ben kendimi ezbere bozmuşum kıtaba,şiire,sevdaya…

Bazen şaşırdım hallerime…

Sonra dedim ki söz ver kendine

Gökyüzünü seviyorsan

Aç kanatlarını uçsuz,bucaksiz havalansın

Dalgalar martılarla dans etsin

Sevdiğinin sinesinde aşka durduysan

Bırak sinende aşk çoğalsın…

Yalnızlık kimsesizlik değildir

Yalnızlık başka insanların anlamını kavradıkça aşilirmiş.

Kendime bitmeyen yolculuklar yapmaya başladığımda

Bütünlüğüme sahip çıktıkça yalnızlığı kendime sevdirdim.

Öyle çok değerliymiş ki zaman

Kendimi sevdikçe anladım

Usta,sevgiyi seçen kişiymiş

Her durumda,her koşulda.

Anladım…Hepimiz sevgiyiz.

Ve sevgi sahip olduklarımızı paylaşır

Sevgi her şeydir.

Hepimiz sevgiyiz.

Olcay Kasımoğlu