Fırtınalı Gözlerin

fırtınalı gözlerini
sevdim
dindiririm
diyerek acılarını
yağmalanmış mabedinde
dolaşırken yıkıntılarını
yüzleştirip
silmeye çalışırken
kalbinden
acılarını
kızdın
öfkelendin
korkuyla
itip kaktın sevdamı
arzuyla duymak isterken
her an sesini
her saniyem cehennemken
sensiz
anlamadın
kızdın
ben her saniye sana gelmek isterken
ve sensizliğin huzursuzluğunu
ve kızgınlığını yaşarken
korkuyla gizledin
benden ruhundaki
talan edilmiş gizli bahçeni
dermeme izin vermedin
sokmadın içeriye
ruhunda çiçekler açtıracak
sevdamı
adam değildim çünkü
bu hayatın adamı
olamadım
katlanamadım sensiz geçen saniyelere

Gökhan Şahin