Siirler.Biz

Günese Dogru

01.11.2010

Güneşe doğru uzandım,
Gözyaşımın bile söndüremediği Alevlere bakıyorum şu an
Çok viranım, Hırçın rüzgarlarla boğulmaktayım..
Vuslatın yolunu kesen
ellerim Kan revan içinde, acılarımla
hiç bir yere tutunamıyorum sana gelebilmek için
sanki tel örgüler çekmişler sevdama
sana her attığım adım bomba etkisi yüreğimde
yasaklamışlar sanki seni bana
bir bedel ödetmek istercesine kişiliğime
Erkekliğime yediremeyip ağlayamıyorum bile
Aşkımı isyanıma karıştırıp avazım çıktığı kadar bağramıyorum
Terk edilişimi sindiremiyorum, alıştıramıyorum Kalbime
Aslında, çok ağır ödüyorum bedelini , Yanlızlığım kanıtım gülüm….
Sana koşmaya cesaretim bile yok yarınlarda
Bulutlar bile aldırmıyor suretime…..
Artık Gücüm kalmadı , Utanıyorum kendimden
Ben sensiz yaşayamam Gülüm
Biraz cesaretlensem, Boşaltabilsem Mavzeri Kalbime
Bu ihanetin bedeli çok ağır geliyor bana,
nefes alamıyorum kaldıramıyorum
korkuyorum sana bakmaktan
Dudaklarım durmadan ağlamaklı, şafak sökmüyor bile bana
Yıldızlar hala sönük, Ay bile Küs, Güneş ısıtmıyor
Yaşamaya inat Ölmekten vazgeçmeyeceğim
Aynı seni sevmek gibi vazgeçmeyeceğim
Güneşedoğru uzandım bedenim ölümü beklemekte…..

Etiketler:

Yorumlar
  1. mehmet dedi ki:

    çok çekici.