İlk Aşkımsın

Sen benim ilk aşkımsın
Hüzünlü bir bahar mevsiminde dalımda yeşeren ilk yaprağımsın
Seninle gözlerimi açtım ben dünyaya
Senden önce aşka inanmazdım aşkı bilmezdim bile
Seninle başladım aşka inanmaya aşk acısına katlanmaya

Sen benim yağmurlar altında ilk sırılsıklam oluşumsun.
Senden önce yoktum ben sen benim ikinci doğuşumsun.
Hayatla ilk kavgamsın acılarla ilk boğuşumsun.
Seninle alıştım ben ağlamaya dedim ya hayata ilk bakışımsın.

Güzeldin hem de dünyalardan daha güzeldin
İlk karşı karşıya gelişim ilk göz göze bakışımdın
evet ben sana aşık olmuştum hem de seni ilk görüşümdün.
Oysa filmlerde rastlardım bu komik sahnelere
Komik diyorum çünkü komik geliyordu bana
Saçma diyordum kendi kendime hepsi saçma
İnsan ilk görüşte de aşık mı olurmuş yüreği mi yanarmış böyle.

Oysa şimdi ben de düştüm bu komik dediğim hallere
Hem de öyle bir yandım ki anlatamam sana
Farkında değildin belki de seni sevdiğimin
Seni gördüğüm an ne yapacağımı bilemezdim
Gözlerinin içine bakamaz,yüzüne gülemezdim.
Titrerdim bütün bedenimle hem de tir tir titrerdim.
Sanki üzerime gökyüzünün bütün yağmurları yağmış,
Sanki dünyanın bütün buzları yüreğimi kaplamış gibi
Öylece sessiz,öylece mahzun bakardım ardından.
Bilemezsin o anki halimi,hem nasıl bileceksin ki!
Sen daha aşkı bilmiyordun,
Sana aşkı öğreten olmamıştı ki.

Sen duvarlara resmini çizdiğim,ismini yazdığımsın.
Seninle başladım ben şiir yazmaya
Çiçekleri,kuşları,hayatı,acıyı seninle sevdim ben
Doğan güneşe ilk merhaba deyişimsin,
Hayata,yaprağa ilk seviyorum deyişimsin sen.
Meğer ne boş şeylerle uğraşmışım senden önce
Meğer hiç yaşamamış,hayatı hiç tanımamışım.
Dedim ya sen hayatla,acıyla ilk tanışımsın.

Bir gün dokunamadım o tel tel olmuş saçlarına
O saçların ki teline yüreğimi bağlamışım.
Ne güzel konuşurdun,ne tatlı sözlerin vardı oysa.
O sözlerin ki her kelimesini yüreğimin en kuytu köşesinde saklamışım.
O sözlerin ki her harfini hafızamda çivilemişim.
Ya gülüşün,o gülüşün yok mu aah aah!
Bir derin uykuya salardı beni.
En vazgeçilmez tarafındı o gülüşlerin.
Hani o beni bulutların üzerinde uçarcasına gezdiren.
Cansız bedenime su gibi ekmek gibi can veren.
Beni dertler deryasında yüzdüren
Hayatın en çekilmez çilelerini çektiren,
Umutsuz yüreğime umut veren
Sensizliğin dayanılmaz noktası,
Derdinden,kederinden sabahlara kadar yatamadığım o başımın belası.
Öylesine zalim,öylesine merhametsiz
Ve öylesine yüreğime şefkat veren o güzel gülüşlerin.

Sen benim soğuk kaldırım taşlarında ilk yatışımsın.
Buzlu yollarda yalın ayakilk yürüyüşümsün.
Seninle alıştım ben yokuşlu yollarda yürümeye,
Seninle başladım dayanılmaz acıları çekmeye
Şu an senden uzakta yüreğimde fırtınalar kopuyor.
Nereye baksam hep karşımdasın pırıl pırıl güzelliğinle.
Oysa ben hiç böyle olmamıştım
Hiç kimseyi bu kadar özlememiştim.
Dedim ya gülüm sen benim ilk ayrılığımsın.
Yüreğimde ilk yangınım,ilk yanışımsın.
Denizleri,okyanusları aşıp gelmişken,
Bir kuru derede ilk batışımsın.
Beni sevmesen de,hergün kahretsen de
Ben yine de seni çok seviyorum.
Çünkü sen benim ilk aşkımsın.

Sen acemi tiryakiler gibi öksüre öksüre içtiğim ilk sigaramsın.
Bir gülüşüne ömrümü bağladığım ilk ve tek dayanağımsın.
Sen de olmazsan hele bir de o melek yüzün.
Hani o beni yangınlarda yandıran sonra da tutup elimden,
Beni buz gibi okyanuslara fırlatan
Bakmaya kıyamadığım,tüm umutlarımı sevdamı bağladığım,
Dertlerle dolu hayatımda yanıma aldığım tek mutluluğum
O güzel yüzün.

Boşver,aldırma söylediklerime,hem sen bunları bilmiyorsun ki.
Ne diye söylüyorum sana.
Sen daha aşkı bilmiyorsun ki.
Aşkı öğreten olmadı ki sana.

Sen; okul yollarında tutturduğum ilk türkümsün.
Sendaya ilk dalışım,küçük bir deryada ilk boğuluşumsun.
Sen,ilk gurbetim,sırtımda ilk ağır yükümsün

Sen; yanaklarımda narin narin akan ilk gözyaşımsın.
Yağan yağmurlarda ıslandım,yanan sobalarda yaktım elimi.
Yüreğime acı çekmeyi,gözlerime kan ağlamayı,
Ayaklarıma soğuk kaldırımlarda yürümeyi öğrettim.
Olsun! Hiç üzülmüyorum,çünkü sen bunların hepsine değersin.
Çünkü sen çektiğim tüm acılara,gözyaşlarıma herşeye bedelsin.
Çünkü sen ilk acıyı tattığım,dünyayı ilk sattığımsın.
Senin için ölsem ne çıkar biliyorsun
Sen benim ilk aşkımsın.
Sözlerini yüreğimin yazdığı,gözyaşlarımın bestelediği ilk şarkımsın.
Sen çok yüksek tepelerden kendimi uçurumlara ilk bırakışımsın.
Seninle doğdum biliyorsun,seninle ölmeye antlaşmışım.

Şimdi yorgun sokakların ıssız kaldırımlarında yürüyorum
Sensizliğin soğuk taşları üstüme düşüyor.
Bir çiçeğe takılıyor gözlerim,yağmur kurşunlarına karşı direnen bir çiçek.
Sonunda dayanamıyor,kırılıp bir yana düşüyor.
Ya ben de dayanamazsam diyorum
Ya seni son bir kez göremeden
Bu soğuk kaldırımlarda can verirsem.
Yok yok işte buna dayanamam
Ölümü bile beklemeden ben ölürüm.
Ah gülüm ah! Ne ne çok sevdim seni bir bilsen
Sesine hasret kalmışım bu gurbet diyarlarında bir gel desen.
Koşa koşa gelmez miyim sanıyorsun.
Karlı dağlar önümde engel de olsa,
Yollarım upuzun bir sel de olsa
Ben yine gelirim,yeter ki gel de sen.
Çünkü sen ağlayan sızlayan yanımsın.
Çünkü sen bedenimde ikinci bir canımsın.
Çünkü sen benim ilk yarınım ve ilk aşkımsın.

Seyitvakkas Dinçoğlu