Onlar…

Onlar…
Bu halk içinde nice boyun eğen erler var.
Namsız, nişansız; tenhada tevekkül eyleyen var.
El içinde herkesten ayrı; gönlü yar ile olan var.
Bilinmese de kıymetleri,yarın başköşedir yerleri…
Bir zincirin halkaları, bağlanmışlar merkeze,
Daireyi tanıtırlar, talipler inebilsin diye öze.
Herbirinde ayrı meşrep, o nurun parıltıları…
Sohbetleri cana can, akla ziya, hem derde devadır.
Bal şerbeti sunarlar, yokluk kadehinden şifadır.
Nazarları ki; korlu bir ateş kalbe sefadır.
İstekleri dostluk için; hakiki samimiyet,vefadır.
Allah ı bulan onları tanır, onlara uyan Hakk a varır!
Ödenemez hakları her ne yapılsa da azdır.
En büyük mükafat onlara Rabbleri katındandır…

Barış Korkmaz