Sen
SEN
dokunacak ne bir tenim var
ne de dokunmuş giysilerim
topu topu
hepsi dokunulmuş rüya
ikramların ikrar olduğu yeraltı sığınaklarımızı
ilk göz yaşlarınla kirletmiştin
kirlendikçe benleşiyordu öykülerim
dokunabiliyordum o vakitler güneşe
hassasiyetim samimiyetimdi
bir o kadar da şerefim
yıldız soylarını sayacak değilim
büyük ayı
büyümemiş a-yı
kutba yerleşmiş sofist
samanyolu ağababaları
öğretmenimin sürç-ü lisanı tüm gök
sen ise
yengi ve yenilginin
imtihana alındığı tapınakta başkatip
sığındığım limanları yazan
kokusunu deşip
irinini sewdiğim derinlik
anladıkça yokluğunu
yııkılmaz surlar örülüyor takvimlerine
Rodi Turgut
Sen Konusuna 1 Yorum Yapıldı
çokkkkkkkkkkk güzel
:) :D :* :) :D