Sevda Işığı

Ah sevda.
Yandıkça tuz ruhunda gömü.
Derin göz, zihin içinde alacalı.
Şafağın yüzü olgun kader örtüsü.
Saydam bilgenin kederli dalgınlığı.
Sahip olunmadıkça hayatını kaplayan,
Dar ve soğuk bir gönül kesiği.
Bunun adı aşk değil ki…

Sayarken hiç olmak, şükranda.
Bulut tepesine sinmiş ya gözler.
Ah o gözler.
Ellerimi düzenden alı koyan.
Rüyanın sistem dışı kaosu.
Kavuştukça kendime,
Sınır dışı edilişim.
Parmak arasına sıkışan yastıklar.
Kül kadar engindir,
Avuçlarımdaki sevgi sözcükleri.
Gel de öp cümlelerimi,
Damarındaki hicran sofrasında.
Tuzla yara aşk koksun,
Acı kafesinde titreyen şehvette.

Dinince öfkemde son keşif.
Senin milimetrik bedenin içimde.
Ah o yüreğin,
Battığım duman kadar olgun.
Yüce bir dipsizlik,
Tutundukça boğulduğum bir yaşam.
Kapılınca dalgalarına,
Her tutunduğum liman,
Senden kalma ışıklı bir fener.
Bunun adı sahipsizlik değil ki…

Ah sevgilim.
Şüphe düşmüşse alnına,
Hayat sahne aldıkça demler, seni.
İçimde çay gibi tüten yıllarsa,
Seni yudumlamak, gözden ruha.
Dönüştükçe buhara,
Her damla seni yaşamak.

Olmuşum bir hayal.
Mahzenin dibinde şarap akıntısı.
İçiyorum, boşalan ruhumdan dar yıldıza.
Gökte sen, şarkılarımda bahtsız aşk.
Kıyasıya aşk işte.
Sevgiden ölünce hasrette,
Olmuşuz daha özel.

Kudret Alkan