Yeterki Sen Üzülme

Yeterki Sen Üzülme
Kıracağım elimi yada seni bensizken yazan kalemi.
Yemin etmedim ama kendim çekerim idam ipimi
Yeterki sen! gözümden, kalbimden uzak tutma kendini,
Kağıtlar feryat etsede sensizliğinle hep sevdim seni.

Sızmasın artık küf kokulu odama bir huzme ayın ışığı
Yanmasın yüreğimde aşk ateşi istemem ruzagarın savurmasını
Sensizliği yine sensiz yaşıyorsam ben tutarım göz yaşlarımı
Yeterki sen! üzülme beyaz meleğim, vermesende bana iremi

Gürsel Karataş