Yolcu…

gar;
insan seliydi…
yüreğim;
yalnızlığın kalesi…
sanki,
bir dokunsan yıkıldı yıkılacak….

zaman;
durmuş gibiydi…
yüreğim;
sanki klise çanı…
sanırsın ki,
notre dame’ın kamburu
bir yerlerden çıktı çıkacak…

raylar;
ucu yokmuşcasına…
yüreğim;
ateşlere savrulmuşcasına…
sanki…
mancınıktan atıldı atılacak…

tren;
zamanın içerisine…
ben;
mazinin tünellerine girer gibiydim…
sanırsın ki,
bir kazma bir kürek her yer kazıldı kazılacak! …

fikret turhan-yalova
16.12.2012

Fikret Turhan